Korbis 3 – ODO 4

Door Dré

Korbis 3 – ODO 4

Waddinxveen, Zaterdagavond 21:00. Ik kan me een paar zaterdagavonden herinneren dat ik niet perse op zaterdag in Waddinxveen wilde zijn. Maar goed, het stond in de Praatpaal dus dan ga je maar. Herken de power of the Praatpaal als het daar is.

Korbis was in deze zaalcompetitie ook eens naar de Hofstede gekomen. Dat was een overdreven spannende en fysieke pot waar we leiding namen, lieten glippen en uiteindelijke gelijk eindigde. Zo’n wedstrijd waar de twee punten even langs je ogen flitsen. En waar je wel eens rillend en zwetend aan terug denkt. Brrrr. Mufasa Mufasa, brrrr, Mufasa. In het voorbereidende praatje werd dit beeld dan ook kort geschetst aangevuld met een zienswijze hoe dit te voorkomen. Daar heb je wat aan.

We begonnen sterk. Geconcentreerd in de verdediging en geduldig in de aanval. Een beetje zoals afgesproken. Al snel een vijf tegen nul voorsprong op het scorebord. Niet slecht. Op de bank werd al snel uitgerend tot welke stand dit kon leiden als de doelpunten lineair zouden blijven vallen. De bank was nog niet helemaal eens over de tweede helft, ruime voorsprong en #5 gallery play correctie. Was ook niet nodig want Korfbis ging heel brutaal ook scoren. Wat niet meteen een probleem is, maar de toenemende frequentie baarde wel zorgen. Deze zorg was dan denk ook de oorzaak van gehaast en gerommelde aanvallen die niet direct tot veel doelpunten leiden maar des te meer tot balverlies. Van de mooie voorsprong was nog één puntje over met rust. Al rekenmodellen weer de kast in. En de historici onder ons herkennen al een herhaling van de thuiswedstrijd in wording.

Tweede helft dan. Weer even bijgepraat pakken we het goed op. Langere aanvallen waar weer doelpunten uit komen. Wat personele wijzigingen daar. Wat Mufasa gegrom hier en daar gaan we weer. Eén persoon komt in dit stukje nog niet voor. De man in het spreekwoordelijke zwart. Was ook nog niet nodig omdat hij geen hoofdrol opeiste. Wat een compliment is richting de scheidsrechter. Hij had her en der al wel te kennen gegeven niet perse gediend te zijn van commentaar op z’n beslissingen of het veronderstelde gebrek daaraan. Een keer gebeurde dit met de waarschuwing dat het met nog één opmerkingen de wedstrijd klaar zou zijn. Heb nu niet de indruk dat er veel geluld werdt door beide partijen. Want dat was niet het geval. Met nog een paar minuten spelen stonden we netjes 9-12 voor. En we waren beter op dat moment. Iets te vermoeid voor #5 gallery play, maar wel vrij zeker van twee punten. Waarvoor precies is met ontschoten, vast niet belangrijk. Maar een dwaas op de tribune meent wat te moeten roepen. Scheids is het zat en fluit af of staakt te wedstrijd. Verwarring alom, maar uiteindelijk al een overwinning gevierd en beschouwd. Al is er nog een kans dat voor drie minuten #5 gallery play te moeten afreizen naar Waddinxveen om de #4 punten definitief te stellen.

Komende zaterdagavond speelt #4 thuis tegen Gemini. Aansluitend na #1. Tot dan!
# Dré