Een Punt maken (1): Bouwen aan de Basis
Terwijl er hard wordt gewerkt aan de verbouwing van de kantine, kunnen we er helaas nog niet heen en van genieten. Omdat we de komende weken de vereniging in al haar facetten vooral digitaal kunnen beleven, lijkt het mij een aardig idee om wat verschillende mensen aan het woord te laten over de ontstaansgeschiedenis van de nieuwe kantine. Omdat de ODO kantine de (overigens niet vaak gebruikte) naam “De Punt” draagt, leek “Een Punt maken” mij een aardige titel. Ik trap zelf af, vooral omdat ik nog andere mensen moet vragen of ze het leuk vinden om een bijdrage te leveren. Als de reeks na dit verhaal ophoudt dan weet u dat mijn missie mislukt is.
Op een late zaterdagmiddag in de staart van seizoen 2015/2016 vraagt Kees of ik even heb. We waren al in het bestuur bezig geweest met verkenningen om aan de achterzijde van de kantine een uitbouw te doen (om iets te doen aan het gebrek aan opslagruimte) en ook het nieuwe veldformaat staat in de belangstelling, maar echt voortgang zit er nog niet op. Ik haal twee biertjes, ga zitten en Kees steekt van wal over een allesomvattend plan om de vereniging een boost te geven, met daarin korfbaltechnische dingen, vrijwilligersbeleid en een upgrade van de accommodatie. Het duizelt mij behoorlijk en klinkt mij behoorlijk over-de-top-ambitieus, totdat ik Kees hoor zeggen dat ODO zoiets begin jaren 1990 ook heeft gedaan.
Begin jaren negentig verhuisden de velden van ODO van de overzijde van de Baanderheer (nu het kunstgrasveld van MVV) naar de huidige locatie. Kantine De Punt stond daar al, dus na de verhuizing hoefde niet meer steeds de Baanderheer overgestoken te worden met al het materiaal. De kantine werd uitgebreid met de buitenste schil met veel glas, de oude kantine liep tot de plek waar tot voor kort de TV stond. En als kers op de taart werd het ODO Jeugdplan opgetuigd, middels financiële injecties werd de jeugdopleiding van ODO een behoorlijke impuls gegeven. Ikzelf werd volgens mij lid net toen de vernieuwde kantine werd geopend, dus voor mij is het nooit anders geweest, maar de positieve vibe waarin de vereniging in de jaren 90 draaide is mij zeker opgevallen als klein ukkie die het Suffertje en de ODO-varia tot de laatste letter las.
Zoiets groots nog een keer doen. Tja, dat zou wel heel gaaf zijn. We begonnen gewoon en in februari 2017 bezorgden we de inmiddels beroemde boekjes “Bouwen aan de Basis” bij alle leden. In de zomerstop van 2017 was er wederom een ODO Jeugdplan opgetuigd en ging de schop de grond in voor vernieuwde kunstgrasvelden, een beachveld en een geheel nieuw bijgebouw. Als ik nu de oorspronkelijke planning bekijk, valt op dat alleen de herinrichting van de kantine niet binnen de planning gehaald is.
En dat constateer ik dan nu ook met een grote glimlach, omdat dat op dit moment wel aan het gebeuren is, en dat de huidige metamorfose het likje verf dat ik in gedachten had behoorlijk overtroeft.
“Bouwen aan de Basis” heeft mij geleerd dat je groot moet denken, je gewoon ergens moet beginnen en dat als iets niet voor de volle 100% lukt het toch een gigantisch succes kan worden.
Ik kan niet wachten tot ik weer twee biertjes kan halen in onze vernieuwde kantine.
Jaap