Avanti (P) 5 – ODO 4 17-6 Mee in de zak terug naar Spanje blijft een optie
Door Rob van der Hak
Zie de maan schijnt door de bomen, als #4 zich richting Pijnacker begeeft om aldaar te strijden
tegen Avanti. De eerste ontmoediging komt alrasch: de zaalwacht verwittigt ons de zaal te mijden,
immers de stoomboot van Avanti speelt tegen Anti Lopen een wedstrijd op overgangsklasse nivo
en daar past geen inschieten of dwalen door de hal meer bij. Dus omkleden en op de tribune, ziezo!
Hoor wie klopt daar? het is O.P. te L. die -verlaat door een file- al verkledend de speech houdt
en een #4 gaat, gebrand op de 1e punten, de arena in met het voornemen te maken geen plaatsfout.
Zachtjes, als op paardevoeten sluipt het Avanti publiek weg van hier, stippe stappe stippe stap
niks van o, kom er eens kijken…. een verlaten arena geeft – als met een roe- wel de tweede klap.
De wedstrijd verloopt in het begin redelijk gelijk opgaand, en een 4-4 score na circa een kwartier
lijkt de pot een voorbode van een eerlijke piet tegen eerlijke piet gevecht en #4 lijkt weer teruggekeerd.
Daarna slaagt slechts Avanti met scoren, de ruststand 7-4 en is er geen sprake van vertier
met een uiterste motivatiespeech gaan we de stille arena weer in, we zjin het immers niet verleerd?
Maar na rust vallen doelpunten als pepernoten door de ODO mand en is in no time een 10-4 bereikt
de kopjes zakken tot onder de onderkinnen, de rug knakt en zie ginds ziet #4 helemaal niets meer
de 3e klap is een daalder waard voor Avanti en een zielloos, gekweld #4, nee er wordt zelfs niet gezeikt
hoeft vanavond nergens meer op de deur te kloppen en gaat de pietenbrug op, voor de zoveelste keer.
Teleurgesteld en bedroefd wordt de arena verlaten, zelfs het douchen wordt zonder morren ondergaan
en drank en bittergarnituur zorgen ook niet voor een heerlijk avondje, dus we moeten maar snel gaan.
Met dank aan N.v. V. te M. en L.K. te M. voor het reserve staan en invallen….