Weidevogels A3 – ODO A2 ruime overwinning: 6-7!!
ODO A2 zit al een tijdje in de hoek waar de klappen vallen. Welke klappen? De klappen van geblesseerden en (ook daardoor) afwezigen…..
Jim, Bart langdurig uitgeschakeld, Demi voor langere tijd, Suzan een tijdje, nu Jolijn weer voor hoe lang??, het houdt niet op en over met de blessures.
En zo heb je met een team met 11 spelers er gemiddeld minder dan 8 per week over. Het gevolg, veel invallers, en niet bepaald een teamgevoel.
Vandaag konden Joyce en JP er niet bij zijn, en vloog ik na mijn eigen wedstrijd naar Bleiswijk, waar de A2 al aan het inschieten was, kort voor aanvang nog even bij elkaar om een praatje te maken/aan te horen. Genieten, roep je dan . En de verbaasde gezichten die je aankijken. Jawel, ga nou lekker het veld in om plezier te maken. En dat plezier komt vaak met prestaties. En samenwerken. Ben je de sterkste schakel in een team door ook degene die het wat minder doet vandaag te helpen, of ben je juist de zwakste schakel door dat niet te doen? De vraagtekens op de gezichten werden groter.
Hup het veld in.
en wat een leuke wedstrijd lieten jullie zien! Stuk voor stuk gingen jullie er tegen aan met Joris en Twan als enige heren. Er werden ook door de meiden behoorlijke robbertjes uitgevochten tegen heren tegenstanders en ik zag leuke, mooie acties. En Joris die geleerd had te knokken voor de bal maar die even vergeten was dat die betonvloer in Bleiswijk echt niet mee geeft. Na wat hoofdpijn etc. toch maar even aan de kant en in de 2e helft verder. Bikkelen. Suzan die pech had met strafworpen maar geholpen door jullie gewoon verder ging. Amber die bleef lopen en bikkelen. En zo kan ik wel doorgaan. Jullie hebben elkaar geholpen in deze wedstrijd en dat was mooi om te zien. Liza en Marit die ook wat speelminuten kregen, hartstikke bedankt trouwens!
Helaas ontbrak er 1 groot ding: scherpte in het afronden….in plaats van jullie zelf te belonen voor jullie goede spel, bleef het tot de laatste seconde spannend.
In plaats van 6-15 of zo werd het 6-7. Het was voor mij het enige smetje. Maar ach, 6-7 winnen is ook winnen.
Ik vond het de moeite waard om laag te vliegen vanuit Maasland om jullie te coachen, ik heb ervan genoten.
En ik heb een TEAM gezien. Dat is ook wel het vermelden waard. Dank jullie wel!!!
Rob van der Hak