KIOS (N) 4 – ODO 4 Wie niet presteert krijgt een pak slaag
Door Rob van der Hak
De dag begon nog zo vrolijk: In de mooie haven van Maassluis beleefde ik mijn 3e lustrum van de intocht van Sinterklaas met vrolijke Pieten en dito muziek die mokerhard door de haven knetterden, omringd door veel stoom (uit de -boot) en mist, veel, veel mist. Misschien was die mist wel het voorteken die ik niet gezien had (door de mist).
Om half 8 's-avonds in Nieuw Vennep spelen vereist een ijzeren discipline, je moet de hele dag actief bezig zijn, en net, net als je een klein beetje begint in te kakken, moet je op reis voor een potje avondkorfbal. BH.v. N. te D.P. te M. was overvallen door een griepje en hield samen met S.H. te D.P. te M. de blessurebank bezet om via Whatsapp de verrichtingen op afstand te volgen.
Met een vers blik reserves annex invallers (C. v.d. T. te M., C.S. te M., R. v.d. H. te M., S.A. te M.) vertrokken we rijkelijk laat (Wilhelmus alias Jut eet altijd stipt om 6 uur patattekes met de kinders dus 5 over 6 vertrekken wordt lastig. Is de Molenweg open of niet is altijd weer de vraag. Jut vond dat ie al laat genoeg was en gaf mokervol gas om de Molenweg te exploreren, de andere bus (van Hansaplast alias Juul) in vertwijfeling achterlatend. Om toch maar via de omleiding naar Nieuw Vennep te rijden.
Onderweg was het een soort van gezellig in de bus van Juul met anekdotes, foto's en filmpjes en wat dies meer zij. Voor de terugweg meende Juul voor de zekerheid toch maar een zeiltje over de achterbank te moeten spannen. Te laat (over 7-en) kwamen we aan in een mega complex en verkleedden ons snel. De darmen van Jut hadden hun forensisch onderzoek al snel gedaan en niets stond de uitlaatgassen meer in de weg. In een uiterste poging werd ge-opperd om in de andere kleedkamer het praatje te houden, maar dat plan mislukte falikant.
Met wederom die vreemd stuiterende, onhandig aanvoelende geel blauwe bal (bij deze een pleidooi om binnen ODO eens serieus na te denken over de aanschaf van dit materiaal, al is het alleen maar om aan te wennen…) begon de wedstrijd met een licht aangepaste opstelling (nou ja, licht) .
Terugdenkend aan de wedstrijd biggelen de tranen over mijn toetsenbord. ODO bracht veel, veel te weinig, KIOS schoot zeer scherp en de scheids weigerde te praten, floot alleen met gebaren. Machteloos, hulpeloos, zielloos, verzin maar verder met -loos. Pluim voor C.S. te M. en C. v.d. T. te M. dat zich vrouwmoedig door de wedstrijd heen hebben geslagen. Onze eigen Badr Linda zorgde nog voor een kleine oprisping tijdens dit gala uit pure frustratie. Gelukkig liep e.e.a. met een sisser en zonder kaarten af. Totaal gedesillusioneerd werd de arena verlaten en gepaste stilte volgde, zelfs onder de douche waar jut en juul dit keer zelfs geen behoefte hadden om elkaar aan te raken.
Terwijl 1 busje snel richting Maasland snelde, nam het andere busje zich voor om nog even een drankje te nemen en een korte evaluatie in te lassen. In het lokale sportcafe blken wij lange tijd de enige bezoekers en zegen wij neer op een chill lounge setje bij een heuse open haard met glas ervoor. In deze zinderende, intieme en verhitte atmosfeer werd Badr Linda nog even gefeteerd (jarig geweest) en werd de drank met bittergarnituur aangerukt en aangevuld. Langzaamaan zorgde de intieme opstelling voor een steeds meer ontspannender sfeer en brak een flauwe glimlach af en toe door. In de juulbus zorgde de hese stem van de navigator nog voor enige onvoorziene omleidingen waardoor uiteindelijk de Hofstede/Sjee Rene tegen 12 uur werd bereikt. Een klein comite zakte af naar de bar om nog een (of meer) afzakkertje(s) te halen. Een klein contingent ODO-ers evaluaeerde onder meer het "vandaag is rood" dagje ODO en onder het genot van (toch wel enigszins hoofdpijn veroorzakende in hinsight) een roseetje of zo en bier en werderom bittergarnituur werden de laatste nieuwtjes, foto's en video's uitgewisseld. Het was goed toeven met B. v. L. te M., N. v. V. te M, JP te M. en K..?. te M. evenals onze zeer gewaardeerde praesus van de rebellenclub.
Moe, niet voldaan werd de thuisreis aanvaard waarbij de Hofsingel wat minder stabiel leek dan de dag ervoor. #4 beraadt zich suf om een kentering in de prestaties teweeg te brengen maar heeft voorlopig het antwoord niet gevonden. 1 ding is zeker, zoals jut dat verwoordde: we hoeven niet meer na te denken over het doelsaldo!
NB. de uitslag is vooralsnog ook niet op de site te zien.