DKC A2 – ODO A2   10-4

Door maaike

Lieve, goede, superspelers van de A2.

 

Zaterdag 20 november was het zo ver. We speelde ( alweer ) tegen DKC. De vorige wedstrijd tegen DKC  hadden we gelijk gespeeld met 9-9 dus we begonnen aan de wedstrijd met het gevoel dat alles mogelijk was. Michiel x2 konden er niet bij zijn door hun eigen wedstrijden dus Mark zegwaard ging mee. Terwijl Mark nog aan het bijkomen was van de spannede, okselklotsende en benentrillende wedstrijd van de B1 liepen wij op ons gemak warm. Niet dat daar heel veel tijd voor was want er hing geen klok dus de tijd was moeilijk in te schatten en bleek achteraf wat weinig te zijn. Na het 'warmlopen' een praatje…

"scherp beginnen, al sta je met z'n drieen op een rijtje middelste er tussen uit of de mensen aan de zijkant een rugkantbal lopen, iedereen kan en moet dus schieten, verdedig zo als we op de hebben geoefent…………" achteraf bleek het genoeg geweest te zijn als Mark had gezegt " heb lol, het is maar een spelletje en blijf naar je zelf, je meedespelers en de scheids POSITIEF"

 

Ik had een lijstje mee gekregen van wie er gescoort en wie ze doorgelaten hadden maar eigenlijk vind Ik dat helemaal niet belangrijk want je wint en verliest als team, het is namelijk een teamsport.

We weten, want we hebben al een keer gelijk gespeeld ( die wedstrijd hadden we eigenlijk moeten winnen) dat we ze aan kunnen… en wat er nu gebeurt is weet ik niet en we kunnen er vast nog jaren lang over discusseren wie ze fout het nou eigenlijk is en wat we allemaal wel niet fout gedaan hebben. Mijn voorstel is deze wedstrijd zeker niet te vergeten, maar er van te leren dat het beter is om als team te spelen en elkaar op te peppen inplaats van elkaar te negeren of opmerkingen naar elkaar te maken… en dat we lekker gaan trainen en volgdende week tegen excelsior gewoon weer met een schone lij verder gaan aan onze reeks "ongeslagen" wedstrijden!

 

Eigenlijk was Wouter deze week aan de beurt voor het stukje, ( zie vorige stukje) maar ik wilde dit toch even kwijt als teamlid.

 

Groetjes Maaike