Korfbal is als je lievelingsgerecht

Column door Diana Eijgermans

Helaas was het afgelopen jaar anders dan de andere jaren. Graag geef ik je een beeld hoe dat voor ons in de selectie was. Om dat te doen wil ik graag een metafoor gebruiken. Bedenk welk gerecht je het allerliefst zou willen eten vanavond. Wat is je lievelingsgerecht? Ruik je het al? Proef je al? Sorry, dit gaat de verkeerde kant op. Maar eigenlijk kan je de afgelopen maanden in de selectie prima vergelijken met je lievelingsgerecht.

Het gesloten restaurant
Enkele maanden geleden kwam niemand bij ODO. Het was maar verlaten; geen trainingen, geen wedstrijden. Alleen Kees en een aantal andere klussers waren in de kantine hard aan het werk.

Je lievelingsgerecht wordt opgediend
Op een gegeven moment mocht de jeugd weer sporten. Dit was eigenlijk alsof je favoriete gerecht wordt opgediend, maar je mag er alleen naar kijken. Toch was het wel fijn om weer rond te mogen lopen bij ODO en in ieder geval anderen te zien genieten van de mooie korfbalsport.

Wat trek je aan voor je etentje?
Na enkele weken kwam het goede nieuws! Ook volwassenen mochten weer sporten. Echter zaten hier wel wat restricties aan. Het moest op 1,5 meter en in vaste tweetallen. Daarom was het erg belangrijk dat de tweetallen herkenbaar waren door dezelfde kleding. Hier bleek de selectie een stuk slechter in dan in het korfballen. Al was het wel heel leuk om eindelijk weer een balletje te kunnen schieten en weer te kunnen oefenen met het nemen van doorloopballen. Maar toch klopte er iets niet…

Je blijkt het bestek te missen
We konden het echte korfbalspel niet spelen. Verdedigen mocht niet, want dan kom je binnen de 1,5 meter. Trainen met een vak was ook geen optie, want dan heb je toch meer dan twee mensen nodig. Maar ach, je lievelingsgerecht zonder bestek is nog altijd beter dan helemaal geen gerecht.

Daar is het bestek!
En sinds twee weken mag iedereen onder de 27 jaar weer samen sporten! Het is alsof we bestek hebben gekregen om eindelijk ons lievelingsgerecht te kunnen eten. Het was wel weer even wennen, niet iedereen is meer in topvorm. Maar dat mag de pret niet drukken.

Het restaurant gaat open
Heel fijn dat we ons lievelingsgerecht eindelijk weer met bestek mogen eten, maar het is toch wachten tot we weer buiten de deur mogen eten. Het mooiste van korfbal is toch dat je met je eigen club het op mag nemen tegen andere clubs en dat je samen mooie prestaties kan neerzetten.

Sommigen zitten nog op brood en water
Helaas kan nog niet iedereen volledig meedoen met onze trainingen. De mensen van 27 jaar en ouder moeten nog 1,5 meter afstand houden en mogen momenteel alleen in viertallen trainen. De positieve kant is dat ze in iedere geval de training deels mee kunnen doen. Maar het is toch vervelend dat zij met het partijtje nog niet mee mogen doen. Dan ziet iedereen aan zijn/haar lievelingsgerecht en dan zit jij daar als 27+’er met brood en water.

Maaltijden bij ODO
Hopelijk kunnen we over enkele maanden weer wedstrijden spelen bij ODO en is het publiek weer welkom! Ik kijk er naar uit. En voor die tijd gaan wij nog even hard trainen, haha.

Eet smakelijk! Diana