ODO 2 – Seolto 2 (16-18)

Beste lezer,

De weersvoorspellingen voor tijdens de wedstrijd van ODO 2 tegen Seolto 2 en daarna waren niet best. Dit was uiteraard jammer, omdat er door ODO nog het één en ander was georganiseerd. We konden onze borst nat maken voor een flinke regenbui. Laat Buienalarm/Buienradar er nou net een keertje naast zitten (gebeurt gelukkig niet vaak). Over het weer hoefden we in ieder geval niet te klagen. Vanaf 2 uur hier en daar een druppel. Seolto was onze tweede opponent op ons schitterende nieuwe veld. Scheidsrechter Sprangers floot in en we konden beginnen met de wedstrijd.
In het praatje vooraf kwam ter sprake dat we meer en harder moesten juichen als we een doelpunt maakten. Dit deed onze tegenstander vorige week ook en dit had bij sommigen zeker zijn werking gedaan. De score werd door ons geopend, maar kort daarna maakte Seolto alweer de gelijkmaker en zo zou het de gehele eerste helft gelijk op gaan. Naar mijn idee hadden we veel meer kansen, maar Seolto had duidelijk meer geluk in de afronding dan dat wij dat hadden. Uitverdedigen deden we goed, vanaf minuut 1 zaten we er lekker bovenop. Het was te merken dat dit effect had. Er werden namelijk veel ballen over de zijlijn gegooid. Na een mooie vrije bal van Tinus was het rust en konden we even een korte pauze nemen in de kleedkamer om alles weer even op orde te krijgen. Ruststand: 9-9.
Na de isotone drankjes van Remco en het praatje van Alex mochten we het veld weer betreden voor de tweede helft. ‘Afronden’ was het sleutelwoord, niet geheel onterecht gezien de kansen die we hadden. Ook in de tweede helft ontstonden er mooie aanvallen met veel kansen, helaas weer met weinig resultaat. Seolto maakte er drie op een rij, gevolgd door drie goals aan onze kant. Na misschien wat slordigheden kregen we meerdere strafworpen tegen die de tegenstanders koelbloedig afmaakten. Eline herpakte ODO met twee mooie goals en zo bleven we Seolto in de nek hijgen. Na wat wisselingen trokken de Zeeuwen aan het langste eind en mochten zij de punten mee naar Vlissingen nemen. Jammer van het einde van deze wedstrijd, maar daar hebben we het niet op verloren denk ik. Als we onszelf meer belonen met de goede aanvallen zullen we vanzelf een beter resultaat gaan halen. Dit mogen we volgende week om een pupillentijd (half 11) uit tegen RWA 3 laten zien! Ik heb er vertrouwen in.
Invallers, reserves en toeschouwers weer bedankt en ik geef het pennetje (nu het nog kan) door aan Eline.

Martijn M