ODO A1 – Excelsior (D) A1 (11-11)
Zaterdag 21 mei stond Excelsior op het programma. Omdat de vorige wedstrijd tegen Fortuna verloren ging, waren we nog steeds in de race voor lijfsbehoud. Na twee goede trainingen op dinsdag en donderdag waren we klaargestoomd voor het treffen tegen Excelsior. In de vorige wedstrijd op het veld werd met 11-15 gewonnen en in de zaal werd een keer verloren en een keer gewonnen. We kennen deze tegenstander dus goed en zijn ons er goed van bewust dat Excelsior een hele geduchte tegenstander is.
In de laatste thuiswedstrijd van het seizoen gingen we scherp van start. De eerste aanval werd goed opgezet maar er werd niet direct gescoord. De verdediging zat er goed bij en maakte weinig fouten. De eerste treffer van de wedstrijd werd vanaf de stip aangetekend door Thom na een goede actie van Judith. Excelsior kwam vervolgens vrij vlot langszij via een dame met een schot van redelijk dichtbij. Na de vakwissel verliep ook de eerste aanval van het nieuwe vak soepel waardoor er gauw gescoord werd. In de eerste fase van de wedstrijd werd er veel gescoord door beide ploegen. Excelsior wist twee keer achter elkaar te scoren waarna ODO datzelfde kunstje herhaalde. Excelsior op hun beurt antwoordde met een korte kans en een schot waardoor er een 4-5 stand op het scorebord geprikt werd. Na een vrijebal van Loraine en een korte kans van Excelsior werd de eerste helft uiteindelijk afgesloten met een schot van Nikki waardoor de kleedkamers met een 6-6 stand opgezocht werden.
In de rust hamerde Andre en Henk nogmaals op het belang van deze wedstrijd. Nog één keertje 35 minuten knallen en we zouden ons veilig kunnen spelen. Maar we moesten wel rustig blijven spelen en onze kansen goed uitzoeken. Henk wees er op dat we verdedigend niet te veel moesten focussen op het stelen van de bal na een schot. Vanwege de lange rebound van Excelsior was de kans dat een balletje weg stuiterde namelijk maar klein. Na nog enkele tips en tricks van onze trainerts mocht Excelsior de bal uitnemen en de tweede helft openen.
Dat deden ze echter niet of nauwelijks, want ze leden veel balverlies in de aanval waardoor ODO een paar aanvallen extra kreeg. Deze kansen liet de ODO-aanval niet onbenut en zowel Loraine als Wouter scoorden via een schot. Ook na de wissel wist het andere ODO vak de korf te vinden. De stand werd daardoor 9-6 en ODO leek de wedstrijd naar haar hand te zetten. Echter lieten we het na om deze fase door te zetten en we leden steeds meer balbezit. Mede door dit vele balverlies hielpen we Excelsior weer terug in het zadel. In het middenstuk van de tweede helft wisten ze via een korte kans, een schot en een strafworp langszij te komen. Excelsior gaf hun sterke spel echter wel een vervolg door door te drukken naar 9-10 en 9-11. Het einde van de wedstrijd was in zicht en daarmee ook het uitzicht op handhaving. Lennart was al een tijdje tussen de lijnen gekomen voor een aanvallende impuls en met nog een kleine 2 minuten op het scorebord werd er alles op alles gezet om nog een paar goede aanvallen uit te kunnen spelen. De ODO verdediging wist een bal te onderscheppen waarna Wouter via een afstandsschot de 10-11 erin gooide. De gedachte van “nee toch zou het?” was te proeven in het veld. Excelsior werd onrustig doordat hun comfortabele voorsprong van voorheen twee goals zo vlak voor het einde opeens in gevaar kwam. Dit resulteerde in balverlies waardoor ODO de bal weer in de aanval kreeg. Andre gaf door aan de aanval dat ze nog 40 seconden hadden voor een goal. En ja, om dit verhaal een zoetsappig einde te geven was het de captain himself die zijn ploeg naar handhaving schoot met het laatste schot van de wedstrijd.