A1 GEEFT TWEEDE HELFT NIET THUIS.
Door Arno
Na drie zeges op rij na de zaal zit de A1 in een goede flow. Vandaag stond de revanche op Eibernest A1 op het programma. De thuiswedstrijd werd vooral door gebrek aan inzet aan ODO zijde verloren. Dat moest deze keer dus anders. Met Daan aan de zijde van Bart in het eerste aanvalvak werd er aan de wedstrijd begonnen. Beide teams waren aardig aan elkaar gewaagd, waardoor het even duurde voordat de eerste nul van het scorebord verdween. De thuisploeg lukte dit als eerste, maar even later scoorde Judith de gelijkmaker uit een vrije bal. Na de vakwisseling waren het de Eibers die met een tussensprintje een gaatje trokken naar 3-1. Deze achterstand werd door Daan en Bart weer recht getrokken. De volgende fase van de wedstrijd zouden de ploegen om en om scoren tot er 6-6 op het bord stond. Toen schakelden de Maaslanders een tandje bij en wisten met drie doelpunten op rij de ruststand op 6-9 te zetten. Zover geen vuiltje aan de lucht.
Een mooie stand om de wedstrijd mee voort te zetten na de pauze. Helaas moest Thom na één helft aan de kant blijven vanwege zijn enkelblessure. Wouter vulde zijn plaats op en zo ging de A1 aan de slag om het karwei af te maken. Dit liep echter heel anders dan het Maaslandse publiek gehoopt had. De Eibers vervielen in hun bekende spel wat steeds fysieker werd. Dit zijn we uit het verleden wel van hen gewend en in de eerste helft hield de scheidsrechter de thuisploeg op dit punt strak in het gareel. Nu liet de leidsman echter de touwtjes steeds verder vieren en werd het spel steeds grimmiger. Daar kwam nog eens bij de ODO A1 niet meer thuis gaf bij het afronden van kansen. Daardoor kroop de thuisploeg langzaam dichterbij en kreeg bij 8-9 weer aansluiting. ODO scoorde toen hun enige doelpunt in de 2e helft om nog één keer wat lucht te krijgen. De thuisploeg deed er toen nog een schepje bovenop en gaf vooral verdedigend erg veel druk. Met een makkelijk gegeven strafworp en een afstand schot kwamen de Eibers weer op gelijke hoogte en gingen nu helemaal los. Lotte had ook weer te veel last van haar knieblessure en moest ook opgeven. Diana nam haar plaats in en ging met Loraine, Martijn en Wouter op zoek naar een nieuwe voorsprong. De ODO verdediging stond intussen als een huis en wist veel van de Eiber aanvallen voortijdig af te breken. Het wilde echter maar niet lukken om een goede aanval op te zetten onder de druk van de thuisploeg. Intussen had Daan ook aangegeven niet verder te kunnen, zodat Niek het veld betrad om naast Bart de ODO korf te verdedigen. Intussen liepen bij sommige ODO spelers toch de irritaties richting het kookpunt, door het fysieke spel van de Eibers. Toen Martijn in een duel om een afvallende bal door zijn tegenstander flink in de rug gelopen werd, barstte bij hem de bom en maakte een schoppende beweging naar zijn tegenstander. Iets wat op een korfbalveld altijd rood oplevert, ook al is je tegenstander nog zo fout. Hij moest het veld dus verlaten, waardoor ODO nu nog maar met 3 spelers in de aanval was. Een onmogelijke opgave om dan nog te scoren. Toch kreeg ODO nog twee kansen om op gelijke hoogte te komen. Door dom verdedigen van de Eibers wisten Diana en Loraine twee strafworpen te fiksen, maar Wouter kreeg ze niet door de korf. Intussen wist de thuisploeg uiteindelijk met een afstandschot op voorsprong te komen en was het grote uitspelen begonnen. Hoewel er nog een minuut of tien te gaan was, ging de thuisploeg ruim over de korf schieten en steeds schoten uitstellen. De verdediging deed wat ze konden en wisten het aanvalvak goed aan het werk te houden. De doelpunten bleven echter uit en toen Bart zijn heer op een perfecte manier blokte toen deze een doorloop dacht te nemen, kreeg de thuisploeg hun 12e treffer op een presenteerblaadje aangeboden. Het was echter geen zekerheidje, want ook de Eibers hadden vanmiddag al meerdere strafworpen gemist. Dit keer viel de bal echter wel door de korf, waarmee de eindstand op 12-10 kwam te staan. Vandaag zat het er dus weer niet in. Vooral in de 2e helft hebben we het laten liggen en ons uit ons spel laten halen door de Eibers. Van hen is bekend dat ze altijd proberen de tegenstanders uit balans te brengen door net even dat zetje in je rug en bij schot pogingen je van de sokken lopen. Dit werd in de tweede helft allemaal getolereerd, maar in de zaal hebben jullie wel voor hetere vuren gestaan (denk aan OVVO). Toen wisten jullie het wel met goed korfbal op te lossen. Het zit er dus wel in, maar kwam er vandaag even niet uit. Met nog drie wedstrijden voor de boeg en 4 punten achter koploper Weidevogels, wat vandaag verloor bij Excelsior, wordt het toch nog een spannende run naar het einde. Voor dat het zover is hebben we eerst weer een pauze van twee weekenden. Op 10 mei is weer de volgende wedstrijd thuis tegen Fortuna A2. De uitwedstrijd was niet makkelijk maar werd uiteindelijk wel verdiend gewonnen. Thuis met de selectie op de tribune moet dit weer te doen zijn lijkt mij.
Tot de 10e, Arno.