Velocitas 3 – ODO 4 8-13 en plotsch was daar victorie
Door Rob van der Hak
groen 6-5, groen 3-5. De laatste positieve wapenfeiten tijdens outdoor korfbal. Het was al weer een tied geleden. Ergensch in september '12 mocht #4 het zoet van een victorie op kunstgras opsnuiven. De periode erna, indoor, kenmerckte zich vooral door rood, heel veel rood. Niet van vandaag is rood, maar (bijna) altijd rood. Een trio groene uitslagen daargelaten, noem ze oprispingen, was het indoor vooral dieprood. Om niet te spreken van de talloze rode kruizen. Voor een duidelijke interpretatie hiervan verwijs ik graag naar eerdere berichtgevingen hier over. Na amper (dat is wat anders dan ampele) voorbereiding werd de 2e helft outdoor competitie aangevangen tegen het Leiderdorpse Velocitas ('snelheid' – Wikipedia). Daar waar de tijd nog een beetje stil staat en 5 minuten al gauw een half uur kan worden. In het voorprogramma speelde #5 een verloren pot, wat ons niet al te veel inspireerde. En, we begonnen 5 minuten later aan de wedstrijd. Ommers de aangewezen scheids-rechter had zich ziek afgemeld en de door Velocitas aangewezen vervanger huppelde nog rond bij een andere wedstrijd over het keiharde kunstgras. Nou ja, huppelen…de beste man floot aldaar zijn 2e wedstrijd van de dag, en onze partij zou dus zijn 3e worden…De lieftallige J.R. te M., L.v.P. te M. en N.v.V. te M. zouden als invaller c.q. reserves bij ons achterblijven. De niet geheel meer fris en fruitige scheidsrechter floot in en een voor #4 alleraardigste 1e helft ontspon zich in de nog niet door zon bestookte Leiderdorpse gemoedelijkheid. Voorwaar, na een 1-0 achterstand wist #4 alrasch de score naar zich toe te trekken, met een bescheiden 3-6 voorsprong waar een doelpuntje of 5, 6 meer zeker niet had misstaan gezien het aantal 100% kansen die werden gemischt. In de rust werd toch wel redelijk tevreden teruggeblikt op deze prestatie, met de waarschuwende vinger opgeheven voor overmoed etcetera. En ja hoor, 'snelheid' wist de vaart er in te brengen en kwam toch wel enigszins dreigend naderbij in score en veldspel, waarbij #4 een schijnbaar angstvallige sur place ten toon spreidde. Gelukkig herpakte het team zich redelijk snel uit deze schijntoestand en wist toch wel enigszins moeiteloos uit te lopen naar een galapartijachtige eindstand van 8-13. Waarbij gerust genoemd kan worden dat sommige doelpunten op wandelnivo tempo gemaakt werden. Snip was weer eens de goalgetter van de dag, liefst 6x werd doel getroffen, waarvan de helft op wandeltempo. En natuurlijk mogen de talloze, onbaatzuchtige assists en ondersteuningen van zijn vakgenoten niet onvermeld blijven. En ook niet, dat #4 in 1 middag 25% van de tot nu toe vergaarde doelpunten maakte.
Niet moe, maar zeker zeer voldaan zeeg de #4 equipe neer op het inmiddels wel meer zonnige terras van het vriendelijke ogende complex. Onszelf lavend aan verfrischend vocht en navenante sterke verhalen. Helaas moest de 1e bus rasch richting Maasland en bleef een stukje harde kern achter alwaar spice girl Plien de resterende meute mannen mocht vermaken.
Het korfballeven heeft ons weer even toegelacht.