Weidevogels A1 – ODO A1   13-14

Door Rick

In een ongebruikelijk koud paasweekend stond de eerste competitiewedstrijd van de voorjaarscompetitie op het programma. Weidevogels uit. Weidevogels was een van de vier teams waar we dit jaar 4 keer tegen zouden spelen, en dit was de laatste ontmoeting. De eerste veldwedstrijd thuis werd gewonnen, en in de zaal gelijkgespeeld en gewonnen. Maar de overwinningen gingen niet vanzelf. Weidevogels is een hard werkende ploeg die je niet te lang moest laten meelopen met de scores. Vooraf werd gezegd dat de eerste wedstrijd op het veld niet word gewonnen door de beste ploeg, maar de door de ploeg die de minste fouten zou maken en zich het snelst zou aanpassen, maar natuurlijk heeft dat wel een relatie met elkaar. Met dit alles in ons achterhoofd, en een koude wind in onze nek, begonnen we aan de wedstrijd. Het was duidelijk te zien dat we nog moesten wennen aan de buitenlucht, want de aanvallen verliepen nog niet helemaal vlekkeloos. Een aantal fouten aan verdedigende kant en het slordige afronden in de aanval zorgden voor een 6-4 ruststand.
In de rust werd duidelijk gemaakt dat het probleem niet zat in de verdediging, maar in het afronden. Schieten, dat was het devies. Na de warme kleedkamer te hebben verlaten, werd er meteen orde op zaken gesteld en de leiding werd gepakt, 7-8. Vanaf dat moment werd er aanspraak gedaan op ieders hoofdrekenkunsten, aangezien het scorebord de kou niet meer aankon en ermee ophield. Zoals we van te voren eigenlijk al wisten, liet weidevogels zich niet zo makkelijk aftroeven en scoorden beide ploegen elkaar afwisselend, tot de stand van 12-12. Dit zorgde voor een hoop spanning en ook wat emotie. Met nog ongeveer 2 minuten op de klok (dit was ook gissen aangezien ook de tijd een kwartier voor het einde ermee stopte) pakte ODO voor het eerst in de wedstrijd de ‘break’ van 2 doelpunten. Weidevogels bracht nog een ‘pinch-hitter’ in om de stand gelijk te trekken. Dit leek succes te hebben want er kwam gelijk een doelpunt uit. Maar gelukkig voor ODO bleef het daarbij.
Er kon opgelucht ademgehaald worden na het laatste fluitsignaal. De rust werd goed bewaard op de moeilijke en belangrijke momenten, aldus de scheidsrechter. Ondanks het niet altijd even goede spel werden toch de punten meegenomen. Het harde werken en de rust die bewaard zijn positieve punten om mee te nemen in het vervolg van deze competitie, aangezien daar waarschijnlijk nog meer dan eens aanspraak op word gedaan.
Thom en Lotte bedankt voor het invallen. Mevrouw van Wijk en mevrouw van Vliet bedankt voor het rijden en aanmoedigen.
Iedereen fijne dagen gewenst.