SDO (K) 4 – ODO 5 11-14 tikkie takkie in Kamerikkie
Door Rob van der Hak
In de week dat gans holland zich wentelt in het tikkie takkie spel van HET Oranje, heeft ODO 5 als afsluiting van 'de zaal' de hand geslagen aan impala's, malle bonken, en vond Hans zijn Griet(je)
in Malle Babbe. Aansluitend mocht het 5e afreizen naar het pittoreske Kameryck (dat reclamebord blijft mij bij) om aldaar tegen het plaatselijke SDO een oefenpotje te spelen. Wat zegt U, Kameryck, nog nooit van gehoord? Nou, de niet geheel ge-update TomTom's hadden er ook moeite mee. De heer S.H. te D.P. mocht het sloopstof van zich afschudden op de achterbank van de under sized space wagon van H.V. te (semi-permanent) M. (want 4 maanden reisverbod) temidden van enkele ODO 5 deernes. Na een innig samenzijn konden we nog net ODO 4 zien winnen van een ander SDO team, alvorens het 4e met spoed wegreed om maar niets van het 5e te hoeven aanschouwen. M.V. te M. was bereid om het dames kwartet te completeren. Hansaplast .v.G. te M. kwam zoals gewoonlijk netjes op tijd met de prive Veolia bus.
De wedstrijd zelf, ach het is een oefenpotje dus wat kan je er over schrijven. ODO 5 stapte goed geluimd het veld op en die luim bleef goed, ondanks incidentele, oonvoorziene botsingen (lompe Leo's aldus M. v/d E. te M.) en de gebruikelijke cliniclown buiteling van Hansaplast. En net zoals altijd, als de invaller klaar is om te vervangen, is het herrijs tijd… Enkele doelpunten werden gescoord met een tikkie takkie achtige allure, waar Oranje en Barca nog een punt aan kunnen zuigen. Helaas was er geen publiek om dit de waardering te laten krijgen die het verdiende. En ja, wellicht had ODO 5 met wat meer scherpte de 20 gehaald en de tegenscore onder de 10 kunnen houden, maar ach het was een oefenpot. De scores waren bijna in meerderheid een famileonderonsje (want H.d.V. te M. en L.v.B (ook d V.) te M. maakten er samen 6 of 7. Maar niet weten wie nou Willem of Wilhelmus heet, dat dan wel weer. Na de wedstrijdformulieren in de gezelige kantine ingevuld te hebben, en de toch wel lauwe douches gebruikt waren werd de terugreis aangevangen. En daar viel Uw reporter toch wel even stil. Niet alleen ten gevolge van de wedstrijd inspanningen, als wel de conversatie op de achterbank (waarvan de stoelen in de tandarts stand kunnen) van wederom enkele ODO 5 deernes. Wat blijkt, de alom bekende en geliefde Mozart kugeln (U kent ze wel, die heerlijke ronde, zware melkchocolade-ballen met een goudgelig verpakkinkje) gingen – zoals dat heet – over de tong. Het was zelfs zo dat de anders zo geconcentreerde H.v.G. te M. het navigatiesysteem niet meer kon volgen en een rondje van de zaak deed. Nog enigszins natrillend werd Maasland bereikt. U ziet, #5 is klaar voor de competitie. Weliswaar is de stand op de ranglijst (nog) niet zo florissant, maar de vergaarde punten zijn behaald in de laatste 4 wedstrijden van de 1e helft veld, het moment dat #5 begon met een indrukwekkende opmars. Deze lijn dient voortgezet te worden om de aansluiting met de (sub) top – waar we thuis horen – te hervinden.
