ODO B2 – Phoenix B3  

Door Arjen en Lennart

Hey helden,

Toen we om 10:30 in de zaal verschenen, waren we gigantisch moe van al dat potgrond sjouwen(Arjen was de enige die het deed maar daar gaat het nu niet om). We waren ontzettend zelfverzekerd dat we deze wedstrijd gingen winnen. We lieten ons gelukkig niet van de wijs brengen door een klein jongentje dat een hondje met een skippybal aan het meppen was. Toen gingen we de kleedkamer in en genoten we ontzettend van de neusstrelende aroma’s die uit het putje kwamen. Maar dat leidde ons niet af van deze kampioenswedstrijd. Brams peptalk hielp ons enorm, want hij moedigde ons aan zoveel mogelijk goals te maken om ook met doelsaldo van Valto te winnen. Dit waren de vakken. (Inclusief een update van alle kampioenen)

Aanval:
Bart van Leeuwen (wijkballennemer van het jaar (of de dag))
Sipke (beter bekend als… Cupcake!) (onze scherpschutter)
Anne (scoort (bijna) elke doorloop)
Lieke (dubbele Hatrick! WOTM)

Verdediging:
Arjen(heeft gescoord!)
Debby(maakt strafworpen feilloos af)
Esther(die zich goed stand wist te houden tegen over scheldende maniak (wat een lummel!))
Lennart (FAAL)

Op de bank:
Cynthia (was blij dat ze zo veel mocht aanvallen)

Coach:
Brem boterhem men (hoeven we niet zoveel meer aan toe te voegen)

Afwezig:
Bart Scheffers (vind skiën belangrijker dan ons!)

Gelukkig kwam Phoenix wel opdagen, want eerst wouden ze niet komen (Oei!), omdat hun ouders niet wouden rijden, en anders hadden we potgrond moeten sjouwen (nog meer Oei!). Nadat we hadden ingeschoten kon de wedstrijd eindelijk beginnen. Ga er maar lekker klaar voor zitten want we hebben al een hele pagina volgeluld zonder dat er ook maar iets belangrijks is gebeurd!

Fuut! De wedstrijd was afgelopen…. Haha gefopt! Hij was juist begonnen! Hihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihi

hihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihi

hihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihih
hihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihi
hihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihi
 

Nu ff serieus… We namen de bal uit (en Phoenix lekker niet en wij wel, lekker puh!)
Al gauw werd er een overtredeing gemaakt en kreeg Lieke een strafworp, die ze er direct ingooide. 1-0. Iets later scoorde Lieke (Alweer?! Ja, alweer!) een korte kans en wisselden we van helft. Debby werd van achter gezaagd(getackeld) of het was wat anders maar dat eerste klonk toch wat spectaculairder. Debby mocht hem nemen en gooide hem er prachtig in. 3-0. Toen kwam Esther in actie en maakte de 4-0 met een flitsende wijkbal. We wisselden en het andere vak nam aardig de tijd voor hun aanvallen. Uiteindelijk wist Lieke (natuurlijk) het doel te vinden en gooide de bal er via een vage bal erin.5-0. Dit was pas het begin van een GIGANTISCHE doelpuntenserie, want ze gooide er ook nog een doorloop in. Debby werd gehinderd door haar tegenstandertje, kreeg een stip (en de bal door de tegenstander naar haar hoofd geslingerd) en gooide die sierlijk de lucht in, maar miste keihard. Intussen was de tegenstander het wel zat, dus gooiden ze er maar een schot in. 6-1. Sapperdeflap, zei Lennart. Potverpielemuis, zei Arjen. Lennart onderschepte een bal waar Arjen gebruik van kon maken door middel van een dieptebal. Jottem, zei Arjen.
 

Toen blies de scheids af en de ruststand was 7-1
In de kleedkamer zei Bram (terwijl wij opnieuw genoten van het neusstrelende aroma dat uit het putje kwam) dat we wat fanatieker moesten zijn, omdat we, ookal stonden we zo voor, erg slap speelden.

Fuut zei het fluitje van de scheidsrechter. Lieke dacht: Ik ben die tegenstander van mij nu wel zat en tackelde haar (ofzo). 5 minuten later gingen we weer verder. Lieke had nog een trauma van die ingetapede vingers waardoor ze er voorlopig geen ballen meer ingooide. Toen ze tien minuten later daar overheen was gekomen (aangemoedigd door de potgrondsjouwers) scoorde ze er nog maar eentje (waarom ook niet). Het eerste aanvalsvak had ook nog andere mensen in het vak die konden scoren! Zo maakte Bart (van Leeuwen, want Scheffers was aan het skiën ) na een hele lange aanval de 9-1. We wisselden van helft en Arjen dacht: ik heb helemaal geen zin om aan te vallen, en gooide er een strafworp en een vage bal in (Op het blaadje staat: … , dus was het maar een vage bal ofzo). Daarom wisselden we weer en kon het eerste aanvalsvak alweer gaan aanvallen. Lieke dacht: ik kan er nu best nog een in gooien, want dat heb ik nog niet zoveel gedaan deze wedstrijd en zo scoorde ze de 12-1. In de laatste minuut gooide de tegenstander er nog een in (stelletje lummels!) en wisselden we snel. In de laatste seconden gooide Lennart er nog een in, maar omdat er zo’n irritante tegenstander tussen stond was het verdedigd. Einduitslag: 12-2.
 

Iedereen dacht: Joepiedepoepie, we zijn kampioen, maar toen kwam er opeens een heel eng mens het veld op. Arjen had geen idee wie dit was. Gelukkig kwam ze alleen medailles (Joepie) en een taart (Jummie) geven en moesten we alleen op de foto (Cheeeese!(=Engels voor Kaaaas!)). En tot slot vraten we de taart helemaal op (bijna helemaal).

Dit is jammer genoeg was dit het einde van het seizoen(ahhhhhhhhhhhhhhhhh)en aan we aan het laatste seizoen op het veld in de 3e klasse beginnen. Arjen en Lennart willen namens het team de potgrondsjouwers bedanken die naar onze wedstrijd is gekomen en de wave heeft gedaan. (Andere supporters ook, hoor) Wij hopen dat jullie bij de volgende kampioenswedstrijd (Die natuurlijk ook komt) weer aanwezig zijn! Heeft u opmerkingen over zpelvauten of de lengte van dit stukje, bel 020-2020202*

Mazzel
Arjen en Lennart

P.S. Don’t try this at home, or you’ll get mad

*slechts 899,99 euro per minuut plus eventuele gesprekskosten mobiele telefoon.