Futura 3 – ODO 5 we hebben niet gewonnen
Door Rob van der Hak
Bij het tikken (schrijven kan je het eigenlijk niet meer noemen, tegenwoordig maar het staat zo armoedig) van dit stukje zie je op het scherm de reeks van de afgelopen maanden. Groen, rood, zwart en verder alleen maar groen siert al maanden (ja, het zijn er twee) het verder grijze, bijna kleurloze scherm.
Die reeks is dus ten einde. Dus? Niks hoor, no problem. Het fijne van reeksen is dat zodra de ene reeks afgebroken wordt, de andere weer begint. Wel is duidelijk dat het 5e de andere teams heeft geprikkeld, door zo'n reeks neer te zetten. Het gegniffel bij terugkomst in de sporthal voelde als een warm bad. Iedereen, maar dan ook iedereen was benieuwd wat het 5e gedaan had, ook al was de uitslag al meer dan een uur bij iedereen bekend. Zowel ODO 3 als ODO 4 hebben dit weekend wel weer de punten (c.q. een punt) gehaald en komen hiermee bijna op gelijk nivo van ODO 5, althans qua punten.
De doelstelling van ODO 5 (minimaal overleven in de hoogste 4e klasse) behoeft overigens geen aanpassing, het tweeluik tegen Futura (a.s. zaterdag spelen we thuis na ODO 1) en Valto (uit en thuis in 1 week tijd ergens in Februari) is nog niet afgesloten.
De wedstrijd tegen Futura zelf? Ach, je komt nog eens ergens….onderweg zie je de halve Islamitische gemeenschap kerstpakketten (hopelijk) verstoppen in oude, aftandse en ranzige busjes (die met die gordijntjes, je weet wel), waarbij je hoopt dat diezelfde pakketten goed terecht komen, je overweegt direct na aankomst de degelijk ingebouwde navigatieapparatuur alvast op een nette wijze er uit te slopen om te voorkomen dat een ander het op een wat minder nette wijze zou kunnen doen, je sms-t aan Hans d. V. te M. (dit keer te Apeldoorn, om te eten) dat je hem smakelijk eten wenst, je komt wat oude bekenden/vrienden tegen, (zelfs de befaamde Wim van R. v. D. te DH. werd aangetroffen), de voorbereiding klopte, het praatje klopte ook (niks focus op die lijnen) en de wedstrijd werd met veel zelfvertrouwen aangevangen. Bij rust (8-2) waren we het er al gauw over eens dat er uit een ander vaatje getapt zou moeten worden, maar uit welk vaatje dan? Futura wist alles goed neer te zetten, was sterk in de doorbraak en van afstand en had duidelijk een zeer sterke vorm van de dag. Bij ODO lukte het allemaal net niet, draaiden schoten er uit en waren de tegendoelpunten af en toe een beetje zuur door verschillende foutjes. Na rust leek het tij even te keren, getuige een 11-5 tussenstand (sommigen dachten zelfs even dat het 12-6 stond). Helaas vond mijn nog meer haarloze om niet te zeggen bold tegenstander het tijd om nog even met de heupen te wiegen en niet vanwege het onnavolgbare maar toch, ze gingen er in. Eindstand 15 – 5, waardoor diegenen, die dachten dat de tussenstand 12 -6 was, even met het hoofdje naar beneden bogen. Tussendoor werd trouwens bij van G. te M. nog een poging gedaan om de bloedingen (indirect ten gevolge van doordeweekse escapades op de squashbaan, direct ten gevolge van een heuse schwalbe met doorglij-effect) te stelpen. Of dit garanties geeft op wederkerende fitheid voor deel 2 van het 2-luik, is nog maar de vraag.
Ons meesterbrein in het ontwarren van gordinaanse knopen (Olaf P. te L.) heeft reeds aangekondigd minimaal tot aan de aanvang van de training nodig te hebben om een tactische weerwoord te vinden voor het 2e luik. Een troost mag zijn dat onze geaccrediteerde trainer reeds vanmorgen om 07.41 uur heeft aangegeven de training te gaan leiden……zodat de focus bij spelers op het afwerken komt te liggen. A.s. woensdag na de training hebben we de eerste catering trials met mistle toe.
groet, Rob