ODO 5 – GKV (H) 2   12-11 Niks rode waas!

Door Rob van der Hak

Met oneigenlijke rode ogen, veroorzaakt door o.a. een stuiterbal in combinatie met Roseebier en zojuist teruggekeerd van een feest van de Goedheiligman (in Utrecht) is er tijd genoeg geweest om inspiratie op te doen voor dit verslag. De rode waasop de ODO site meandert, althans alleen onderbroken door het groene overwinningslint van het 5de. Er gaan al vragen rond, of er een 3-kamp of clinic georganiseerd moet worden zodat het in competitie En op ranglijst hoogst genoteerde ODO team in de 4e klasse kennis en ervaringsoverdracht moet doen richting ODO 3 en 4.

In de aanloop naar deze wedstrijd heeft ODO 5 -naast de extra inspanningen rond de squashbaan om het geroemde sprintexplosie herstel te bevorderen- ook een goede stap gezet tijdens de altijd druk bezochte trainingen: in het kader van een uitwisselingsprogramma werd de heer A.P. te M. bereid gevonden om het 5de onder handen te nemen.  Al gauw bleek dat de Lentiz hal veel groter is dan de ruimte die het 5de zelf hanteerde. Enfin, zo fit mogelijk (behalve Olaf met een bilblessure, maar toch in de basis beginnend) was de onbekende tegenstander GKV 2. In die zin gelukkig onbekend, dan kan je nog eens vragen wie van die gasten snel of slim loopt, en daarop je tegenstander kiezen.

De tribune (mag dat woord wel worden gebruikt voor die banken?) bleef dit keer redelijk bevolkt (AXE effect). Een wat weifelend en/of aftastend begin werd gevolgd door een vlotjes combinerend vervolg, waarb de ruststand op 9 – 5 uit kwam. Inmiddels had Olaf toch teveel last van zijn bilspier gekregen en mocht Hans v. G. alsnog invallen Het is overigens niet duidelijk of dit nu een reservebeurt betreft van Olaf, of gewoon afwezigheid. Direct na de rust (enkele spelers betraden het veld iets later omdat enkele van de 5 P's (Piens' Pitloze Punten Pakkende Peulvruchten) toch echt pitvol van de loopband waren gekomen) schroefde GKV het temp op en scoorde ODO 5 10 – 5 . De magische hand van A.P. te M. was zichtbaar. Direct daarna weigerden enkele spelers het echt af te maken, zodat op tandvlees enige tegentreffers werden toegestaan. Ne een laatste (ook de eerste) schot van Linda floot de scheids af bij een stand van 12 – 11. Voor de duidelijkheid, de wedstrijd was bij rust al gespeeld. Na de wedstrijd was er speciaal voor ODO 5 (want enige punten haler deze dag) een feest met disco georganiseerd. En afgezien van wat vage momenten gingen de voetjes ook bij ODO 5 lichtjes van de vloer. Zodat het nog lang gezellig bleef. En ik eigenlijk niet meer precies weet waar dat gesprek op de tribune nou over ging: oh, heb jij die … ook? zit ie bij jou ook zo lekker?

Rob