ODO 1 – Twist 1 (16-17)

De stijgende lijn was ingezet tijdens de oefenwedstrijden van de zaal. Tijdens de Haagse korfbaldagen hadden we in de poulefase nog wisselend succes. We verloren de eerste wedstrijd met 21-23 van Madjoe en wonnen met 15-17 van NIO (beide 3^e klasse). Hierdoor hadden alle ploegen 2 punten. Op basis van doelsaldo gingen wij als tweede door en mochten we aantreden tegen de nummer 1 van de andere poule, Phoenix. Op het veld spelen zijn eerste klasse, dus we wisten dat we aan de bak moesten. De wedstrijd zelf ging best lekker. Eindelijk konden we ons eigen spelletje spelen in plaats van het vecht/werkkorfbal tijdens de poulefase. De hele wedstrijd hebben we voorgestaan, al werd het aan het einde nog even spannend. Gelukkig floot de scheids op tijd af en wonnen we met 19-20. Die zaterdag mochten we aantreden voor de finale tegen GKV. Op het veld hadden we van ze verloren, dus we hadden nog wel een appeltje met ze te schillen. Iedereen had er zin in, eindelijk een wedstrijd voor een prijs. Helaas zonder publiek, maar de Haagse Korfbaldagen hadden een goede livestream verzorgd. Mijn complimenten naar de organisatie. Lang verhaal kort: we hebben de Haagse Korfbaldagen gewonnen met een mooie 23-14 overwinning! Tijd voor een feestje. Onee, cafés en restaurants gingen al dicht. Dan nog maar even snel een drankje en naar huis.

Het winnen van het toernooi was leuk, maar afgelopen zaterdag ging het er pas echt om. Dat was de start van de competitie. Op het veld hadden we al van Twist weten te winnen, maar dat was geen garantie voor nu. Voor ons speelde het tweede, helaas zat een overwinning er niet in. Wel was het goed om Joyce terug te zien op de bank. En ook Eline heeft weer een helftje gespeeld. Welkom terug meiden! Britt en Brigit deden ook mee. Ze waren goede vervangers voor degene die geblesseerd en op vakantie waren. Bedankt!

De wedstrijd van het eerste was niet de allerbeste van dit seizoen. Verdedigend liepen we achter de feiten aan. We gaven veel kansen weg in de paalzone. En waren ook slordig in het weggeven van vrije ballen en strafworpen. Aanvallend liep het ene vak wat soepeler dan het andere vak. Dat het met rust nog maar een verschil van 4 was (7-11), viel alles mee. De tweede helft was de spirit terug. Het gaatje bleef op 3 a 4 doelpunten, maar werd ook niet groter. Richting het einde werd het gaatje zelfs kleiner. Helaas was de wedstrijd (dit keer) net te kort. Als we nog 5 minuten door hadden gespeeld, waren de punten binnen geweest.

Hopelijk zien we elkaar snel weer. Wedstrijden met publiek zijn veel leuker. Al ben ik bang dat het nog even gaat duren. Tot die tijd: pas goed op jezelf en geniet van de decembermaand! Diana