Rapid 1 – ODO 1 (16-12)

Beste lezers,

Het einde van het seizoen is in zicht. Nog twee wedstrijden te gaan en ook al kunnen we niet meer op de eerste plek eindigen, we willen die tweede plek niet weg geven. Dit betekende dat we de laatste wedstrijden positief moesten afronden.
We mochten het eerst opnemen tegen Rapid. Voor Rapid een belangrijke wedstrijd, want ze konden zich veilig spelen als ze zouden winnen. We wisten dus dat Rapid er met 100% voor zou gaan. Het beloofde erg mooi weer te worden, dus we waren er allemaal op gewezen om ons goed in te smeren en veel te drinken. Ruim 2 uur van te voren vertrokken we vanuit Maasland richting Rapid in Haarlem. Daar aangekomen kwamen we voor een verassing te staan: we mochten weer op groot veld spelen. Maar dit mochten we niet ons spel laten beïnvloeden. ‘Uitgaan van onze eigen krachten’ is het belangrijkste.

De eerste helft creëerden we veel kansen, waarbij ook de echte ‘ODO-kansen’ welke 9 op de 10 keer zitten. Helaas vielen ze niet, waardoor we al snel achter de feiten aan liepen. Rapid kon de korf wat makkelijker vinden en voelden het vertrouwen vloeien over het team. De kleedkamers werden opgezocht met een 8-3 rust stand. 3 scoren in een helft is natuurlijk wel veel te weinig, dat wisten we. Tweede helft moesten we de kansen blijven creëeren en goed naar elkaar gaan kijken voor de juiste kans. Dit bleek na de rust meteen te lukken. Naarmate langzamerhand de doelpunten vielen, konden we steeds vaker de korf vinden en raakten we in de juiste flow, waardoor we Rapid weer in de nek konden hijgen en het nog spannend maakten. We kwamen terug naar een 10-9 tussenstand en pepten elkaar weer op tijdens de time-outs en drinkpauzes. We deden ons best om de aansluiting van 10-10 te maken, zodat we voor onszelf de eerste helft goed konden maken en een hopelijke voorsprong konden pakken. Helaas was het Rapid die weer een doelpunt maakte, waardoor het gat weer op 2 stond. Met het inbrengen van Twan probeerden we de rebound te behouden, waar we namelijk door een lange heer moeite mee hadden. Helaas is het pakken van de voorsprong, of een gelijke stand, ons niet meer gelukt en trokken we steeds met 1 of 2 verschil aan het kortste eind. Balen, balen en nog eens balen.. dit is niet hoe ons spel zou moeten zijn en we hadden hier veel meer uit kunnen halen. De fase waarbij we terug kwamen naar 10-9 is waar we trots op mogen zijn, want daar hebben we laten zien dat we geen opgevers zijn. Er wacht ons nog één uitdaging: Weidevogels. Met 4 keer trainen, de motivatie van iedereen en aangezien we lekker op ons eigen veld mogen spelen maakt dat ik er in ieder geval veel vertrouwen in heb! We hopen weer veel publiek te mogen verwelkomen en verwennen met een mooi potje korfbal. Reserves bedankt. Tot over twee weken!

Liefs Cynthia