Vriendenschaar (B) 1 – ODO 1 (14-17)
Vanaf vandaag kan iedereen op zondag nog even terugblikken op de wedstrijden van het eerste. Dit keer helaas niet meer zoals je gewend was met de schrijfkunsten van ons voormalig teambegeleider Arno van Leeuwen. De spreekwoordelijke pen is daarom weer uit de kast gehaald en zal dit seizoen gewoon weer doorgegeven worden onder de spelers en coach, zodat je niks hoeft te missen wanneer er een keer niet gesupport kan worden!
Na een lange zomerstop en aansluitende selectie- en oefenperiode, stond vandaag alweer de eerste competitiewedstrijd op de agenda. Aan de teamspirit kon het in ieder geval niet gaan liggen; vorige week zaterdag hadden we namelijk nog een zeer geslaagde dag met elkaar beleefd. Een training op het veld werd gevolgd door een heerlijke lunch, een oefenwedstrijd, lekkere burgers met friet, een hilarisch ‘politie- en boefjesspel’ genaamd ‘The Target’ en een afsluitend drankje op het terras in het altijd gezellige Delft. Ik introduceer meteen onze nieuwe trainer Patrick en tevens de initiator van al die gezelligheid. Naast deze gezelligheid moet er natuurlijk ook gepresteerd worden dit seizoen. Laat dit nu net met elkaar in verbinding staan. Je voelt ze misschien al aankomen… de drie P’tjes. Voor de niet-selectieleden onder ons nog even voluit: Plezier, Passie en Prestatie. Deze drie woorden vormen de rode draad door onze competitie. Een team moet het samen doen en wanneer het plezier heeft en passie uitstraalt, komt die prestatie vanzelf. Welkom bij ODO Patrick!
Vandaag aan ons de taak om het trainen van de afgelopen weken om te zetten in een goede prestatie in de wedstrijd. Het blauw met wit gestreepte Vriendenschaar uit Bodegraven mocht daar de dupe van worden op deze zonovergoten zaterdag. Alvorens de wedstrijd nog even wat tips en bemoedigende woorden van Patrick. De getrainde spelvormen moesten we laten terugkomen in de wedstrijd en beweging is daarbij heel belangrijk. Wel was het zaak die beweging in tempo te verdelen, en niet continu in een hoog tempo te rennen en spelen. Naast het feit dat dit met deze temperaturen best vermoeiend is, is het ook makkelijk voor een tegenstander dit te volgen. De rust dus bewaren en daarmee de juiste mensen in hun scorende positie brengen. In de verdediging was scherp blijven belangrijk. Na een schot even ‘loslaten’ is er niet bij, want in het kleine veld is een tegenstander altijd gevaarlijk. Compenseren veroorzaakt fouten en gaten in de verdediging, dus de focus moest aan. En die was aan. Met Martijn van Vliet op de plek van de geblesseerde Michiel Molendijk startten we de wedstrijd. En hoe! Mooie aanvallen werden gespeeld en de ballen vielen makkelijk aan onze zijde. Die boertjes uit Maasland konden nog korfballen ook! 😉 Onder andere door twee mooie treffers van ons jonge talent Lotte stond er binnen no-time een 1-5 op het scorebord. Als ik op het scoreformulier kijk is alles een beetje in blokjes verdeeld. Een rijtje met scores aan de kant van ODO afgewisseld door een aaneensluitend rijtje met scores aan de kant van Vriendenschaar. Zo kun je de wedstrijd ook zien; met pieken en dalen. Dit was jammer, want hierdoor konden we niet in één keer uitlopen en ervoor zorgen dat de wedstrijd al gespeeld was. Wij waren dus niet continu scherp en dat hield Vriendenschaar in de wedstrijd. Wij liepen uit naar 3-8, Vriendenschaar kwam terug tot 6-8. Wij liepen met doelpunten van o.a. Willen, Mark en Sanne A. weer uit naar 6-12, Vriendenschaar kwam terug tot 9-12. Dit was tevens de ruststand. Zonde ja, want het gat had veel groter kunnen zijn! Die goede periodes konden wij niet constant houden en hierdoor bleef Vriendenschaar ons op de hielen zitten. We moesten dan ook zorgen dat we in de tweede helft ons koppie erbij hielden en niet verslapten op sommige momenten. Aanvallend gezien wisselden we goede aanvallen af met hele slordige en gehaaste aanvallen, waarbij er te veel balverlies geleden werd. De tweede helft werden we meteen weer wakker geschud toen onze voorsprong van drie naar twee doelpunten werd verkleind. Vervolgens ging Sanne R. door haar enkel waardoor Loraine op haar plek kwam te staan. Met nog 25 minuten op de klok en een stand van 10 tegen 12 kwam er best een lange periode aan waarin we niet scoorden. Gelukkig konden wij uiteindelijk het gat weer groter maken voordat Vriendenschaar opeens nog maar op 1 doelpunt verschil kwam te staan. Vanaf hier kwamen de scores weer aardig om en om, bleef het gat steeds schommelen van 3 naar 2 doelpunten en lukte het ons niet een ruimere voorsprong te pakken. We merkten dat het niet vanzelf ging want we hadden duidelijk veel moeite met scoren. Hoe makkelijk het in de eerste helft ging, hoe moeizaam in de tweede helft. Wat ik goed vond, was dat we ondanks de lange aanvallen toch ons geduld bewaarden. Hierdoor konden we toch blijven bikkelen om er steeds een doelpuntje uit te halen. We konden veel aanvallen spelen want er werd goed verdedigd. Martijn en Mark wisten in de slotfase nog een hoop belangrijke ballen te onderscheppen waardoor Vriendenschaar het knap lastig werd gemaakt het gat te dichten. Uiteindelijk was het Thijs die in de laatste minuut de verlossende 14-17 binnentikte en toen wisten we zeker dat we de punten in Bodegraven zouden binnenslepen. Met een moeizame tweede helft dus toch blijven bikkelen om vervolgens de punten te verdienen. De eerste twee van het seizoen, dat er nog maar veel mogen volgen!
Daan, Wouter en Loraine bedankt voor het invallen/reserve zitten en uiteraard ook een bedankje voor de supporters; het was weer heerlijk om voor jullie te mogen spelen!
Volgende week staat GKV bij ons op de stoep en om 16:00 uur zal deze wedstrijd van start gaan. We zien jullie langs de lijn! J
Groetjes, Iris
