Excelsior (D) 4 – ODO 4 18-9 Verpletterd, vergruizeld, net niet vernederd en ingemaakt
Door Rob van der Hak
Tja, met zo'n kop hoef je eigenlijk niets te schrijven……
Maar toch, vooraf waren de bespiegelingen al overwegend nederiger dan nederig. Excelsior ommers placht de matches met grote cijfers te winnen (stuk of 19, 17) en #4 is niet bepaald in de vorm van het leven. M.v.d. E.-v.N. te M. zou geen acte de presence geven i.v.m. het afzwemmen van Reina II. B.H.-v.N. te D.P. te M. was wel mee maar niet fit door fysiek malheur, terwijl S.H. te D.P. te M. de reserveplek op de bank bezette naast schrijver dezes, die op het laatste moment zijn basisplaats opgaf. L.v.B. te M. was weer bereid gevonden om in te vallen (we verdenken haar nog steeds ervan om goedkoop wedstrijden te spelen en trainingen etc. over te slaan) en ook M.v.D. te M. was bereid gevonden om mee te spelen. Vlak voor aanvang nog een kleine striptease act van ondergetekende aangezien Snap zijn tas pas in de ochtend inpakte met wat nevel voor de ogen na het grandioze tuinfeest t.g.v. 50 jaar F.v.G. te M. Meneer was zijn broekje vergeten. En zijn shirt. En. Enfin, na letterlijk met de billen bloot gestaan te hebben op prime time en plein public in Delluft, snel van onderkleding gewisseld te hebben (de broek van P. v.d. M. te M. paste 'naadloos') kon de wedstrijd aanvangen. Bij 7-0 wist Snip de eer van de 1e helft te redden door een prima afstandschot. En wat moet je dan zeggen in de rust. Niks, dat lieten we over aan Snap, die op zijn laatste adem vertelde wat er niet goed was gegaan (fout klinkt zo negatief) Excelsior vonden we eigenlijk een beetje tegenvallen – zo'n wonderploeg is het ook weer niet – , maar enkele heren waren bijzonder scherp en dat woordje kon op geen enkele speler van #4 geplakt worden. Geprikkeld door de ademtochten van Snap begonnen we niet opgetogen aan de 2e helft. Via 7-2, 8-2, 8-3, 9-3, 10-3 en 10-4 (1e balcontact voor invaller S.H. te D.P. te M. die de al eerder moegestreden Snap verving) hadden we in ieder geval het idee dat we weer een beetje meededen. De achterstand was te ruim om zelfs maar een kruimeltje idee te hebben dat we de match konden laten kantelen, maar meedoen is op zijn minst het streven. En dat lukte eigenlijk best aardig. Je kunt zeggen dat de krasse knarren de rug weer rechtten, al ging dat met veel gekraak en gepiep. Via 11-4, 11-5, 11-6, 13-7 en 14-8 kabbelde wedstrijd naar het einde, waarbij Excelsior moeiteloos het verschil uiteindelijk op 18-9 bepaalde. Eigenlijk niks om over naar huis te schrijven nogmaals, maar ja, verslag is verslag. Reeds op zondag zijn de bespiegelingen over deze wedstrijd (is het scoreverlopp wel of niet goed geregistreerd) en de komende wedstrijd (tegen de Dijk die ook al met forse cijfers matches wint) alweer gaande , zelfs gepaard met foto's van het scorebord bij de Dijk. We doen dan ook maar niet meer aan scorebordjournalistiek. Meedoen is belangrijker dan winnen. Dus dat wordt ook de opgave voor volgende week!
Met dank aan de invallers….jullie kunnen binnenkort een contractaanbieding verwachten. De ballotage slaan we over.