Maassluis 3 – ODO 2   12-12

Door Koen

ODO 2 – Maassluis 3

Beste lezer,

Op dit moment ben ik in afwachting om naar het mooiste stadion van Nederland af te reizen.(vele selectiegenoten zonder voetbalverstand hebben hier waarschijnlijk een andere mening over) De slogan van deze voetbalclub luidt: geen woorden maar daden. Dit lijkt mij een mooie slogan om de zaalcompetitie te starten. Over de tegenstander kunnen we lang en breed praten, maar wij moeten van ons eigen spel en kracht uitgaan. Na een mooie tweede plek in de veldcompetitie wordt er toch enigszins gekscherend en misschien ietwat overenthousiast gezegd: 14 wedstrijden in de zaal, 14 overwinningen, twee punten per overwinning, 28 punten = kampioen(niks mis mee). Met positiviteit is niks mis, maar het is aan ons om hier daden tegenover te stellen.

Vandaag stond de wedstrijd tegen Maassluis op het programma. Om de voorbereiding van de wedstrijd ietwat te vervroegen werd door sommige spelers besloten om op de fiets te vertrekken voor een barre fietstocht. Andere spelers vonden dit echt onnodig en besloten de lange reis per auto te voltooien. Na officieus 10 minuten zwoegen, zweten en trappen werd onze fietstocht beëindigd bij de Olympiahal. Olympia wordt gekenmerkt als ‘berg van de goden’. Allemaal prima, maar welke goden staan er om en nabij half zes een treetje hoger dan de andere op de berg? De jonge goden van ODO, of de goden van de berg: Maassluis.

Een kwartier voor het begin van de wedstrijd wordt er door sommige voor de tweede keer gezorgd dat ze warm zouden worden. Diegene die voor de eerste keer warm gingen lopen zouden hun opgespaarde extra energie echter in de wedstrijd volledig opbranden, tot alle tevredenheid van de coach natuurlijk. Maassluis had zich net als wij ook de doelstelling gesteld om 2 punten over te houden aan deze wedstrijd.

Om 16:15 zou de niet geheel onbekende en prima leidende leidsman de wedstrijd van een startsignaal voorzien. Aan Maassluis de beurt om de eerste aanval op te zetten. De wedstrijd werd gekenmerkt door fanatisme en strijd om de punten. Het was misschien kwalitatief niet de beste wedstrijd, maar wel een leuke wedstrijd onderling en om naar te kijken. Beide teams bleven elkaar in het vizier en zouden dit lange tijd volhouden. De ruststand zou dan ook 6-6 zijn. Na de rust nam Maassluis iets meer initiatief wat leidde tot een kleine voorsprong. Echter stond ODO met nog 3 minuten te gaan met 10-12 voor. Na donderdag dit nog uitvoerig besproken en getraind te hebben ging het helaas niet zoals het zou moeten. Maassluis kreeg nog 2 keer de bal in het aanvalsvak dat leidde tot 2 doelpunten. 12-12, scheidsrechter floot af. Over het algemeen gezien een terechte uitslag voor beide teams, maar enigszins jammer van de voorsprong kort voor tijd. De berg werd dus voorzien van twee teams op dezelfde hoogte. Zoals onze aanvoerder en tevens beheerder van het eigen vermogen (die op dit moment niet meer zo hoog is) na de wedstrijd zou zeggen: op naar een SPA-GOUD.
Nadat ik in het begin van mijn verslag vermeld heb dat er 28 kunnen worden behaald, zijn er nu nog 27 over. Genoeg over om te verzamelen.

Na de overweldigende doelpuntenproductie van de dames vorig week t.o.v. de heren, ga ik er vanuit dat voornamelijk Marjanneke en Marije met smart zitten te wachten op een e-mail van dhr. Alex v/d Meijs met de statistieken van de wedstrijd.

Reserves, bedankt voor het reserve zitten en tevens invallen!

Dan rest mij nog te vertellen wie het volgende stukje mag schrijven. Dit is degene die is vergeten om de wedstrijd tussen Nieuwerkerk 4 en ODO 2 van een verslag te voorzien. Onze fanatieke en trouwe supporters zullen weten hij op dit moment onze vice-aanvoerder is. Mocht u nog steeds niet weten wie deze persoon is, dan wil ik u graag uitnodigen om aanstaande zaterdag de wedstrijd van ODO 2 tegen KOAG 3 om 17:30 te bezoeken en goed te kijken naar de heer met de meest opvallend gekleurde schoenen.

Oant Moarn!
Koen