ODO A1 – DeetosSnel/Volhuis A2   13-14

Door Iris

Na winst behaald te hebben tegen Phoenix, VEO en Eibernest werd het tijd om ook de volgende tegenstander te laten zien dat ODO A1 niet stil heeft gezeten de afgelopen weken. Wij groeien namelijk met de week, echt onwijs leuk om te merken. Zaterdag mochten wij thuis het publiek vermaken met een spannende wedstrijd tegen de nummer vier, Deetos.

Alex was van mening dat iedereen met iedereen moest kunnen spelen, en gooide de vakken om. Daarbij vertelde hij ons afgelopen week dat het belangrijker is als team beter te worden dan het winnen. Nu investeren in alle spelers zodat ze later in de senioren niet alleen maar kunnen rebounden of aangeven was daarbij een must. We moeten dus over acht personen gevaarlijk worden en iedereen moet verschillende posities in het vak kunnen vervullen. Een wedstrijd winnen met altijd dezelfde personen in dezelfde posities is dus helemaal van de baan met deze gedachte.

Gemotiveerd begonnen we aan de wedstrijd. We hadden zeker een goede kans om te winnen aangezien we in de uitwedstrijd tegen Deetos een goede pot hadden neergezet. Helaas gaven we het toen in de slotfase uit handen.

We begonnen matig aan de wedstrijd en de 0-1 stond al snel op het scorebord. Als ik het me goed herinner viel ook het tweede doelpunt bij Deetos. Gelukkig lukte het ons om Deetos niet een te grote voorsprong te laten pakken. Wij hadden ook goede aanvallen en bleven zo bij. Deetos had ook veel moeite met het opzetten van de aanval door onze goede verdediging. De eerste helft hielden we steeds twee doelpunten verschil en het beloofde een spannende wedstrijd te worden. De tweede helft spelen we altijd beter, dus dat zou wat beloven. Donderdag hadden we getraind op twee situaties: 2 doelpunten voor met 5 min op de klok en 2 doelpunten achter met 5 min op de klok. De rust bewaren en telkens opnieuw een aanval opzetten was bij de eerste van toepassing, terwijl we met 2 doelpunten achter juist snel moesten zorgen voor nieuwe kansen. Dit was zaterdag ook van belang in de laatste minuten. Leuke aanvallen en een goede verdediging bracht ons op een gelijke stand. 13-13, met 2 minuten op de klok. Nu focussen en uitspelen, zouden we dan echt dat puntje pakken tegen Deetos? Eigenlijk te mooi om waard te zijn. Toen we met nog 1 minuut op de klok allemaal dat vreselijke strafworpfluitsignaal hoorden zakten we even door de grond. Of het nu terecht was of niet: die 13-14 was een feit. Het einde van de wedstrijd kort daarna was een feit en de lucky bastard winst voor Deetos ook. Zoiets is altijd erg zuur en heel erg balen, maar ik vind dat we op een erg goede wedstrijd kunnen terugkijken. Het zat hem ook niet in die starfworp, we hadden in de tweede helft een lange periode niet gescoord. Als we toen de ballen erin hadden gegooid had de wedstrijd wellicht anders uitgepakt. Maar ja, als als als…..
Wat wij iig altijd doen is positief blijven, net zoals nu: wat zijn we weer gegroeid, wat hebben we Deetos laten zweten en de stembanden van hun coach indirect naar de knoppen geholpen. Ja, we hebben het ze erg moeilijk gemaakt, helaas werd ons dat ene puntje niet gegund. Volgende wedstrijd gaan we er gewoon weer keihard tegenaan want we weten dat we het kunnen!

Thom weer bedankt voor het invallen!

Tot dinsdag allemaal,
Iris