Avanti (P) 4 – ODO 2 11-11
Door Bram van Vliet
De meteorologische herfst is al een week een feit, maar het weer is het daar nog niet mee eens. Het weer heeft blijkbaar nog iets goed te maken van een matige lente en trakteert ons op een heerlijk zomers weekend. Al tijdens het coachen van de C2 rond 13:00 uur gutst het zweet van mn rug en vormt een klein stroompje water dat langzaam mijn bilnaad in kabbelt. Dat belooft wat voor de wedstrijd.
Voor ik verder ga, wil ik u nog even meenemen naar afgelopen donderdag avond. Er was een lichte paniek ontstaan, want aanstaande zou Pijnacker het toneel zijn voor de daar zo bekende 12 inche race. Voor de lezers die geen idee hebben wat dat is, hierbij een korte omschrijving: De 12 inche race wordt sinds 2004 georganiseerd en is tegenwoordig bedoelt om geld in te zamelen voor het goede doel. Het idee van de race is het afleggen van een parcours op een fietsje met een wielafmeting van 12 inche. Om een beeld te vormen, dit zijn de afmetingen van de band van het kleinste kinderfietsje dat er is. De deelnemers hebben zichzelf en hun fietsje zo mooi mogelijk uitgedost en het geheel vormt een kleurrijke stoet door Pijnacker.
De lichte paniek die hier over ontstond ging over de vertrektijd. U moet namelijk weten dat voor deze race Pijnacker de hele week afgesloten is, nou ja in ieder geval een paar dagen. Oke ik zal niet overdrijven, maar toch minstens de hele zaterdag kan er geen auto het dorp in of uit. WAT NU? Fietsen? Nee, voor sommige is ODO al te ver op de fiets, laat staan Pijnacker. Parkeren in Delfgauw en de rest lopen? Al snel bleek dat vanaf een uur of 6 het sportpark en later ook de rest van het dorp afgesloten zou zijn voor auto’s. Voor de zekerheid toch maar een half uur eerder vertrekken, misschien dat in de omliggende wijken de auto’s al rijen dik geparkeerd zouden staan en we alsnog een heel eind zouden moeten lopen.
Weer terug naar zaterdag, daar had ik het coachen in de brandende zon net ingeruild voor een ritje richting Avanti. Een half uur eerder, zoals afgesproken. Het parkeren bleek achteraf geen probleem en ruim voor de wedstrijd arriveerden we op het terrein van Avanti, één van de thuishavens van de familie Boode, die in grote getale met ons mee waren gereisd, lees vader en dochter Boode. Ruim van tevoren aanwezig betekend wel dat je jezelf rustig kunt voorbereiden op de wedstrijd. Even rustig omkleden, slokje water, toilet bezoek, slokje water, gezellig een babbeltje maken, slokje water, rustig inschieten, halve bidon water. Er moet goed gedronken worden op zo’n warme nazomerse dag. Na deze rustige en hydraterende voorbereiding kon de wedstrijd eindelijk beginnen.
Nu zou het logisch zijn als ik heel uitgebreid deze wedstrijd zou beschrijven, dit zou immers een wedstrijd verslag moeten worden. Toch wil ik u de ellenlange verhalen over, tactieken en wie de bal naar wie plaatsten, of had moeten plaatsen, zoveel mogelijk besparen. Kort samengevat speelden we tegen een volledig nieuw Avanti 4 in vergelijking met vorig jaar. Het team bestond uit jonge mensen, dit zorgde ervoor dat we makkelijker konden korfballen. Dit resulteerde in een goed georganiseerd spel met veel meerschots aanvallen (Van der Meijs,2012). Helaas lagen de verhoudingen aanvallen verdedigen behoorlijk scheef. De statistieken laten een verhouding aanvallen van 46 om 14 minuten zien. Het duurde vaak erg lang voor het vak van Kees, Joyce, Amber en ondergetekende tot scoren wist te komen. In de laatste 10 minuten van de wedstrijden laggen de verhoudingen opeens heel anders en wisselen aanval en verdediging elkaar in een rap tempo af. In de laatste 2 minuten werd er zelfs nog vier keer gescoord. Na een hele wedstrijd achter te hebben gestaan waande Avanti zich in de laatste minuut winnaar van de wedstrijd, maar gelukkig werd hen deze illusie in de laatste 10 seconden nog ontnomen. Ik eindig met de woorden van onze coach: “Valto 2 is volgende week de klos”. Joyce mag wat mij betreft verslag doen van deze slachtpartij.
Groet
Bram
