ODO HANDHAAFT ZICH IN DE 1E KLASSE.

Door Mieke

Na een zaalseizoen waarin ODO in een zware poule ingedeeld was en waarin ODO achtervolgd werd door blessure leed bij verschillende spelers was het niet gelukt zich rechtstreeks in de competitie veilig te spelen voor de 1e klasse. Daarvoor moesten het team nog één keer opladen worden voor de beslissingswedstrijd tegen HKC (U). Plaats van handelen was de WION hal in Rotterdam Ommoord. Het was een geweldig gevoel om te zien dat er zoveel Maaslanders in dit team geloven en het door dik en dun steunen. Na de loting werd HKC als thuisspelende ploeg bestempeld, wat betekende dat zij de bal keuze mochten maken en waar als eerste aangevallen ging worden.
Dan kon eindelijk de wedstrijd beginnen. Vanaf het eerste fluitsignaal was wel te zien dat de spelers de zenuwen goed in de benen hadden. Het was zoeken naar elkaar en er werden hier en daar wat plaats fouten gemaakt. Na een minuutje spelen was het HKC wat de score opende met een afstandschot. Niet veel later bracht Sven Lispet ons op gelijke hoogte. In de volgende fase liet de ODO verdediging het even afweten en wist HKC een gaatje te slaan van 3 punten. Eline Groeneveld was al enigszins opgelapt aan de wedstrijd begonnen, maar kreeg na 8 minuten spelen toch weer te veel last van haar achillespees en werd vervangen door Marjanneke van der Hoeven. Pas in de 17e minuut wist Thijs Ramakers weer voor ODO te scoren. De laatste tien minuten van de 1e helft zouden beide ploegen om en om scoren. Met doelpunten van Anton Hanemaaijer, Thijs Ramakers en Mark Zegwaard werd zo de kleedkamer opgezocht bij een 8-5 tussenstand.
De puntjes werden op de i gezet. Er was nog niets verloren als we onze opdrachten maar goed bleven uitvoeren, zou alles goed komen. De eerste aanval ging na twee balbewegingen verloren, maar de volgende zou veel beter gaan. Onze verdediging stond als een huis en toen na 3 minuten ODO met een overtreding van scoren werd afgehouden mocht Sven gaan proberen om het verschil vanaf de strafworpstip te verkleinen. Er waren door beide ploegen al de nodige stippen gemist, maar deze werd wel verzilverd onder luid gejuich van de ODO aanhang. Dit was het begin van de wederopstanding van ODO. Mark zorgde met een verzilverde vrije bal en een kort kansje eigenhandig voor dat we weer op gelijke hoogte kwamen. Sven, die met zijn schoolkamp niet de ideale voorbereiding had op deze wedstrijd, werd gewisseld voor Michiel van der Vaart. Hoewel hij nog altijd geblesseerd is aan zijn rug, had hij het er maar wat graag voor over om met een paar dagen pijn ODO in de eerste klasse te houden. In de 17e minuut zou HKC met zijn eerste treffer in de tweede helft de laatste stuiptrekking geven en nog een keer voorkomen. Michiel had in de eerdere aanvallen intussen een gaatje bij zijn tegenstander gevonden en toen deze even met zijn ogen knipperde was hij er voorbij en wist met een doorloop de achterstand weer ongedaan te maken. Voor de volgende aanval werd Anton gewisseld voor Willem die voorzichtig werkt aan zijn come back na zijn knie operatie. Halverwege de tweede helft kwam ODO voor het eerst in de wedstrijd op voorsprong door wederom een doelpunt van Mark. Aan de ander kant viel helaas in dezelfde minuut ook weer de gelijkmaker, waarmee de tussenstand van 10-10 bereikt was. Aan alles was intussen wel te zien dat ODO de wedstrijd nu naar zich toe zou trekken. Met nog 10 minuten op de klok werd een slotoffensief ingezet. Dit wierp niet veel later zijn vruchten af toen Sanne van Altena met een schitterende omdraaibal haar tegenstandster te slim of was en ons weer op voorsprong zette. Een paar minuten later was ook Michiel weer scherp en schoot van afstand de 12-10 binnen. Er stonden nu nog 5 minuten op de klok en het was nu zaak om geen domme dingen meer te doen maar de wedstrijd rustig uit te spelen. HKC bracht echter nog even de spanning terug door er 11-12 van te maken, maar toen Mark daar in dezelfde minuut weer 11-13 van wist te maken kon het feestje op de ODO tribune beginnen en leken de spelers vleugels te krijgen. Om de slotminuten goed uit te spelen werd Bianca, die het overigens prima gedaan had, gewisseld voor Marije, die met haar lengte de HKC dames de baas was onder de korf. De aanvallen werden zorgvuldig opgezet en goed uitgespeeld, waardoor er steeds meerdere schoten gelost konden worden. Toen Sanne van Altena 3 minuten voor tijd de genade slag uitdeelde door er 11-14 van te maken, was de wanhoop bij HKC bijna compleet. Deze werd pas echt compleet toen Willem hun hoofdaanvaller op schitterende wijze blokte bij een afstandschot en daarna nonchalant de bal achter zijn rug om naar onze aanval speelde. Het publiek ging intussen helemaal uit hun dak en de speler en alle mensen op de bank hebben kunnen genieten van de laatste minuten van de wedstrijd die vakkundig werd uitgespeeld.
ODO werd de terechte winnaar van dit duel met goed korfbal wisten we de wedstrijd in de 2e helft naar onze hand te zetten en de tegenstander te breken. Dankzij het vertrouwen en geloof in elkaars kunnen werd er een prima teamprestatie binnen de lijnen neergezet. Niet in de laatste plaats is dit ook de danken aan het in grote getale aanwezige publiek, wat ons door het dalletje in de eerste helft heen heeft gesleurd met jullie aanmoedigingen. Zeker het laatste kwartier werd het team bijna gedragen door het publiek.
Zo is een einde gekomen aan een moeizaam zaalseizoen, waarin ODO erg wisselvallig presteerde en met veel blessure leed te maken kreeg. Nu dit toch met deze zegen is afgesloten geeft dit een positieve boost voor het vervolg van het veldseizoen, waar ons eenzelfde taak wacht. Wij gaan er wel van uit dat we ons daar eerder in veiligheid kunnen spelen. Zeker met deze ervaring en het vertrouwen in elkaar gaat het helemaal goed komen. Veel tijd om na te genieten is er niet, want komende week gaan we gelijk naar buiten om ons hierop voor te bereiden. Nu maar hopen dat ook de weergoden ons gunstig gezind zijn, zodat we ook daar onder een voorjaarszonnetje volle tribunes te zien krijgen.
Tot ziens langs de lijn bij ODO, Arno.