ODO 5 – Vriendenschaar (B) 3 9-12 Anne Maria Koekoek
Door Rob van der Hak
In de 1e aanloop naar deze toch wel belangrijke wedstrijd leek eerst de verhuftering in de grote maatschappij ook in de digitale umwelt van ODO toe te slaan. Een vrouwelijke speler (?)genaamd Justice van voorbij de Reeuwijkse plassen, vermocht het de twijfelachtige eer op te eisen om als eerste de #5 team pagina te hacken met een reactie op het immer met een veel (on)zin geschreven verslag. We houden het er maar op dat wij (toen we ook nog in een 2e team speelden, lang, lang geleden) ook zo fanatiek waren). De 2e aanloop omvatte de inmiddels frequente globetrotter Wilhelmus die deze weken de wedstrijden overslaat om wat continenten te bezoeken en ons te plagen met foto's van lokale tapas en geestrijk vocht. Daarnaast deinst hij er niet voor terug om ook foto's te verspreiden van afzichtelijke limousines die zijn lokale eetclub (weer terug in NL) gaat vervoeren. Decadentie ten top. De 3e aanloop behelst een toch wel geheel ander karakter: zoals eerder vermeld zou een nieuwe loot een dezer weken het levenslicht aanschouwen, en als #5 team ben je daar natuurlijk met zijn allen mee bezig. Om ook de vakwisselingen zo beperkt mogelijk te houden, was het qua timing wel zo gewenst dat de nieuwe spruit op donderdag, liefst zo vroeg op de dag, geboren zou worden opdat S.H. te D.P. te M. wellicht zijn wedstrijdje op zaterdag met weer wat voldoende nachtrust zou kunnen spelen. Na de immer inspannende training werd de after talk gericht op wat je kunt noemen beschouwelijke bevallingsverhalen, die door a.s. vader in kwestie grijnzend tot zich werden genomen. Bij het verlaten van de hal wist hij met grote stelligheid te beweren dat 'het' de volgende dag ging gebeuren…en zo geschiedde het ook. Helaas moest hij zich toch voor de wedstrijd afmelden.
En zo gebeurde het dat er weer een bont gezelschap op de lijst stond voor de pot tegen Vriendenschaar: Naast de altijd lief lachende dames S.M.(begon in de basis) en F.F. te M. stonden W. v.Vl. te M. en R.V. te M. paraat op de bank, terwijl Plunje zijn karakteristieke sportlijn inclusief (in ieder geval geen zalm-) roze schoenen vanaf de uitbal in de basis zou tonen. Geheel conform het democratisch besluitproces wordt #5 tijdens de wedstrijdbespreking een scala aan opstellingen opties voorgehouden, waaruit uiteindelijk 2 keuzes gemaakt mochten worden. Na 1 keuze gemaakt te hebben, stond er een toch wel volledig door elkaar gehusseld team in het veld. Tegenstander Vriendenschaar, onze 1e tegenstander in de zaal, had in die wedstrijd al laten zien een goed, ge-olied team te zijn die heel geduldig, technisch, netjes spelend elke tegenstander aan gort zou kunnen spelen. Zelf goed in de wedstrijd zitten en die ballen er in gooien, was onze analyse (vrij naar Reeuwijk) en tegenbod. De binnenkort zijn rentree in het vlaggenschip makende W.P. te M. leidde het titanen gevecht. Na een snelle 1 – 0 opening door Nestor had Plunje zich onsterfelijk kunnen maken door snel de 2 – 0 te maken maken helaas (was het de nervositeit?) lukte dit niet. #5 speelde met veel inzet en zonder al te veel fouten maar wist de ballen niet raak te schieten en zodoende wist het immer geduldige Vriendenschaar het tij snel te keren, via 1 – 1 zelfs naar 1 -4 en zelfs 5.
#5 herpakte zich echter manmoedig en wist vlak voor rust een 5-6 tussenstand te bereiken. In alle opzichten was dit al een totaal andere wedstrijd dan de heen-. In de rust puntjes op de i met de weer heerlijk frisse PPP's. Zou het #5 lukken om door te halen?
Helaas bleek dat ondanks een goede inzet de scherpte er op de gewenste momenten niet was bij #5 en wel bij Vriendenschaar. Een wel erg geflatteerde stand van 6-12 werd nog omgebogen naar 9-12 wat zeker meer recht deed aan het wedstrijdbeeld en de verhoudingen. De wissel W. v. Vl. voor Hansaplast resulteerde in meer dreiging en doelpunten, en op het laatst moest P. v.d. M. geblesseerd het veld verlaten en werd gewisseld voor F.F.
Wederom verloren maar wel een goed gevoel over het vertoonde spel. Een heerlijke pot tegen een goede tegenstander, en eigenlijk geen onvertogen woord. Je zou bijna wensen dat je elke week zulke tegenstanders mag treffen (als wij dan ook af en toe mogen winnen!). En dat die lange dame een keertje niet komt opdagen……
