Twist 1 – ODO 1 (19-15)
Beste lezers,
Afgelopen zaterdag mochten we aantreden tegen Twist in Vlaardingen. De thuiswedstrijd was er een voor in de boeken. Strijd, inzet en het vertrouwen in en met elkaar zorgde ervoor dat we deze wedstrijd met 16-13 wonnen, voor herhaling vatbaar dus. Wouter is weer terug in ODO 1, wat maakt dat we met 5 heren verder gaan. Dit betekent dus wel dat iedere week een heer op de bank moet zitten. Deze week was de beurt voor Willem, wat in zijn hele ODO 1-carrière nog niet is voorgekomen.
Iedereen was gebrand om te winnen. Leon vertelde dat het een pittige pot zou worden, dat we hun spel moesten ontregelen en hun uit hun spel moesten halen en dat hierbij een goed begin heel belangrijk is. Daaraan voegde Rick nog toe dat we hun het zwijgen moesten opleggen.
Na het vreemde oplopen met hun ‘team van de week’, het verschrikkelijke getoeter wat de hele wedstrijd te horen was en wat suizende oren van de harde muziek verder konden we beginnen aan de wedstrijd. Wat al snel opviel, en wat we van te voren al wisten, was het lengteverschil tussen ODO en Twist. Voornamelijk aan de kant van de heren. Het was hierdoor belangrijk om de rebound niet te vast te zetten, maar veel met een lopende rebound te gaan spelen. De score werd geopend door een mooi schot van Lennart, wat helaas snel gelijk werd gemaakt door een stip van Twist. De scheids lette veel op wat er onder de paal gebeurde en leek ook veel te zien waar wij onze vraagtekens bij hadden. Hij floot snel voor vrije ballen, waarbij Twist scherp was in de afronding. Dit zorgde voor een omkeer. Waar wij in de thuiswedstrijd een gat sloegen, was het deze keer Twist die er snel voor zorgde dat het 5 verschil werd (van 2-3 voor naar 8-3 achter). We hadden moeite met de rebound. Waar zij konden blijven schieten, waren wij langer opzoek naar die ene goede kans. Het ontbrak bij ons in felheid, scherpte, gretigheid en afronding. Met een 14-8 tussenstand was het tijd om de kleedkamers in te gaan en alle zaken even op orde te stellen.
Leon vertelde dat we verdedigend méér moesten durven, voorin het veld en in de rebound. Niet zeuren op elkaar, maar vertrouwen op jezelf en meer duels winnen onder de paal. Aanvallend was het belangrijk om meer vanuit de beweging te gaan aanvallen, omdat we zo meer kans maakten op de rebound. Al met al moesten we als één team gaan spelen, net zoals de vorige wedstrijd.
Willem was onderhand al aan het warmlopen en aangezien Diana niet fit was zou ze alleen nog de aanvallen spelen en werden de verdedigingen overgenomen door Isa. De tweede helft was begonnen en we gingen er weer vol goede moed tegenaan. Helaas was het Twist die snel wist te scoren, waardoor het verschil uit was gelopen naar 7. Willem kwam in het veld voor Jesse. De verdediging stond steeds meer als een huis en dat is ook wel te zien aan de stand in de tweede helft (Twist heeft er in de tweede helft maar 5 gescoord), maar daarentegen hadden we aanvallend veel moeite. We kregen veel druk en waren zelf niet fel genoeg. We probeerden langzaam mee te scoren, maar het was niet voldoende.
Het zat er niet in. Helaas. Iedereen heeft zijn best gedaan en niemand liet zijn koppie hangen. En al is het heel makkelijk spreken vanaf de zijkant, denk ik dat we het toch ook hebben laten liggen op een stukje scherpte en inzet. We hebben onszelf te kort gedaan, want we kunnen véél beter dan dit. Laten we de kans pakken om het voor onszelf goed te maken, volgende week tegen Vitesse!
Supporters en reserves bedankt voor jullie aanwezigheid en steun. We hopen jullie volgende week weer allemaal te mogen zien om 20:00 in Barendrecht.
Liefs Cynthia
