Excelsior (D) 5 – ODO 5 8-16 Midwinter prestaties en recycling
Door Rob van der Hak
Op een dag dat 5 december nog moest komen, werd door het 5e de antarctische reis naar Delft ondernomen op een oneigenlijk tijdstip voor een wedstrijd van de oude knarren : vertrek 11.10 uur.
Er was geen discussie of we niet zouden gaan (Teun zei nog: niet gaan is 2 punten inleveren)
De luxe busjes waren voorzien van winterbanden (of waren die van Hans v. G. nog niet binnen?)
Op de Molenweg eerst volgzaam de voetstaps rijdende krassende knarren voorgangers op de bumpers zitten, om vervolgens er rustig d'r op en d'r over te gaan (de naald van de analoge km-teller werd tegengehouden om lagere 'langzaamheden aan te wijzen). Ter hoogte van Delft wist ook Van G. deze passeer manoeuvre af te ronden, en eindigde de rit door wit wonderland in de parkeergarage van Sporthal de Buitenhof (nieuw). Via de zeer luxe heater (opgesteld voor rokers) betrad ODO 5 het theater. Blijkbaar had de heater in de garage al een nacht lang staan branden (want temperatuur binnen sub- tot tropisch) en stonden 2 jonkies van ODO 5 (Simon, Olaf) al in te schieten. Na enige ranzige tijgerbalsem insmeeracties van diezelfde immer lichtgeblesseerde jonkies waar Oh-Oh-Cherso niet ott uitzending zou overgaan werd alsnog besloten dat men fit genoeg was waarmee aldus een discussie voorkomen kon worden. Schrijver dezes verkoos zo lang mogelijk op de bank te blijven i.v.m. niet geheel fitte darmen.
Enfin, de wedstrijd zelf……woorden schieten te kort en daarom quote ik van G. maar: " feitelijk begon het gallery play al na 5 minuten" Excelsior kreeg alle hoeken en gaten van de zeer ruim bemeten nieuwe Buitenhof te zien. Ondanks -of dankzij?- de hitte stoomde het 5e tot aan rust door om met een
5 – 12 stand genoegzaam grijnzend met heel veel van Pien's heerlijk sappige pitzloze peulvruchten (deze keer 2 voor de prijs van 1, dus dat was dooreten) terug te kijken. Hier viel niets, maar dan ook niet aan af te dingen. In de 2e helft kon de traditionele dip voorkomen worden door de 2e zak mandarijnen en vocht, veel vocht. Opmerkelijk was het pitbull gedrag van Pien. Uiteindelijk werd ook de 2e helft winnend afgesloten, eindstand 8 – 16. Vlak voor tijd waren de moedig meegereisde Jenny en Jacco waardig ingevallen voor Linda en de aan een rode kaart ontsnappende Hans V..
De zeer zorgvuldig opgebouwde rentree van Fenny werd succesvol afgerond door haar 1e hele wedstrijd…. in 8 jaar tijd.
De onafgebroken groene lijn zet zich door. 6 punten uit 3 wedstrijden. Na een kwart van de competitie al bijna veilig want souverein aan kop. Je zou gek worden als je in 3 of 4 zit…
Het aanbod voor workshops geldt nog steeds. Wij zijn de rotsten niet. De prijs stijgt wel!
En nu. tja, wat moet je midden op de dag met een glorievolle overwinning? Bier drinken? Het was er de tijd niet voor. Langdurig evalueren? er waren te weinig toehoorders om ons aan te laven (want terug in de Hofstede bereikte ons het 1 na het andere bericht over wedstrijden die niet doorgingen). Er was ook geen feest in de Hofstede, Geen feest (want broodjes zonder boter) en geen muziek en geen shots. Trouwens, rumour has it : tijdens de vorige feestsessie zouden shots gerecycled werden….wie o wie was de gever en wie de ontvanger? Shame on you kabouter puntmuts!
Uiteindelijk voegden de laatste leden van het 5e zich bij het leger last-minute inkopers, dichters, enzovoort. Gelukkig zijn dit soort mid-dag-winter-wedstrijden schaars in ons competitie rooster.
Bier smaakt beter in de avond.
groet, Rob
